فلوروکینولونها (به انگلیسی: Fluoroquinolone) آنتیبیوتیکهایگستردهاثر هستند که بر روی باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی مؤثر هستند. نالیدیکسیک اسید (نخستین نسل آن) توسط جورج لشر در سال ۱۹۶۲ میلادی جهت درمان عفونتهای دستگاه ادراری ساخته شد. کینولونها با جلوگیری از تکثیر دیانایباکتریها باعث مرگ آنها میشوند. فلوروکینولونها معمولاً برای عفونتهای شدید تناسلی ادراری استفاده میشوند. در موارد حاد پیلونفریت یا پروستاتیت باکتریایی به عنوان خط اول درمان توصیه میشوند. هر چقدر نسل فلوروکینولونها جلوتر میرود پوشش گرم مثبت آنها بیشتر میشود.
علیرغم سرطانزا بودن، نالیدیکسیک اسید، جهت مراقبت پیشگیرانهٔ پزشکی در درمان عفونتهای برگشتپذیر ادراری کودکان استفاده میشود.
مصرف فلوروکینولونها بهدلیل عوارض جانبی جدّی و گستردهاش، محدود است و برای مهار باکتریهای خاصی استفاده میشود. این گروه از داروها برای عفونتهای بسیار شدید استفاده میشوند.
مصرف همزمان فلوروکینولونها با کورتیکواستروئیدها خطر پارگی تاندونآشیل و تشنج را افزایش میدهد. این خطر در افراد مسن بالای ۶۰ سال بیشتر است، بنابراین باید با احتیاط مصرف شود.
کاهش پتاسیم و افزایش فاصلهٔ QT قلب در بعضی از انواع فلوروکینولونها وجود دارد.
در صورت بروز درد در مفاصل هنگام مصرف فلوروکینولونها، باید با پزشک جهت قطع دارو و جایگزینی آنتیبیوتیک مناسب مشورت شود و از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی جهت تسکین درد، خودداری شود. مصرف مایعات فراوان در مدت درمان با فلوروکینولونها میتواند تا حدی، عوارض این داروها را کاهش دهد.[نیازمند منبع]
هرچند نسل چهارم جدیدترین نسل فلوروکینولونهاست اما سرعت پیشرفت مقاومت باکتریایی بیشتر از سایر نسلهاست (این امر قطعی نیست و نیاز به تحقیق بیشتر و بررسی بالینی بیشتری دارد)