هندسه |
---|
فهرست هندسهدانان |
ساخت با خطکش و پرگار (به انگلیسی: Straightedge and Compass Construction) (یا Ruler-and-Compass Construction) (یا ترسیم با خطکش و پرگار یا ساخت کلاسیک)، به ساخت طولها، زوایا، و سایر اشکال هندسی با استفاده از خطکش و پرگار ایدهآل گفته می شود.
خطکش و پرگار تنها ابزارهای مجاز ترسیم در هندسه اقلیدسی هستند،[۱] تا جایی که هندسهٔ اقلیدسی گاه «هندسهٔ خطکش و پرگار» خوانده شدهاست.[۲] پرگار ابزاری برای کشیدن دایره بر اساس تعریف اقلیدسی آن است[۳] و با خطکشی با طول بینهایت میتوان خط راست کشید، و هدف ریاضیدانان اقلیدسی این بود که همهٔ اشکال را با این دو ابزار بسازند.[۴] بنابراین در ترسیم با خطکش و پرگار تنها از سه اصل اول اصول موضوعه هندسه اقلیدسی میتوان استفاده کرد. بنابر اثبات گاوس، تنها شکلهایی را میتوان با خطکش و پرگار رسم کرد که اندازهشان عدد ترسیمپذیر باشد. اعداد ترسیمپذیر اعدادیاند که بتوان آنها را با اعمال چهار عمل اصلی و ریشه دوم بر یک عدد ترسیمپذیر دیگر به دست آورد (صفر و یک بنابر تعریف ترسیمپذیرند).
ترسیمهای بنیادی
همهٔ ترسیمها با خطکش و پرگار با تکرار و ترکیب پنج ترسیم بنیادی در صفحه صورت میگیرند. این پنج ترسیم بنیادی عبارتند از:
- ساخت یک خط با داشتن دو نقطه (اصل اول از اصول موضوعه هندسه اقلیدسی)
- ساخت یک دایره با داشتن دو نقطه (اصل سوم از اصول موضوعه هندسه اقلیدسی)
- ساخت یک نقطه در محل تقاطع دو خط ناموازی
- ساخت دو نقطه در محل تقاطع یک خط و یک دایره (در صورت تقاطع)
- ساخت دو نقطه در محل تقاطع دو دایره (در صورت تقاطع)
برخی ترسیمهای خطکش و پرگار
تنصیف زاویه: برای رسم نیمساز زاویه ابتدا به مرکزیت رأس زاویه () کمانی به شعاع دلخواه زده شود و نقاط تقاطع آن با اضلاع زاویه ( و ) مشخص شود. سپس به مرکزیت و دو کمان با شعاع مساوی و بزرگتر از نصف زده شود. با اتصال نقاط تقاطع این کمان، نیمساز زاویه حاصل میشود.[۵] | |
ترسیم عمودمنصف پارهخط: به شعاع بیش از نصف طول پارهخط دو کمان به مرکزیت دو سر پارهخط زده میشود. با وصل کردن نقاط تقاطع دو کمان، عمودمنصف پارهخط حاصل میشود.[۶] | |
رسم عمودی بر خط از نقطهای بیرون آن: به مرکزیت نقطه کمانی به شعاع دلخواه زده میشود تا خط را در و قطع کند. سپس به روش مذکور در بالا عمودمنصف پاره خط ترسیم میشود.[۷] | |
ترسیم دایره با داشتن سه نقطه غیرهمخط ، ، و : به روش بالا عمودمنصف پارهخطهای و رسم میشود. نقطهٔ تقاطع دو عمودمنصف مرکز دایره است و میتوان از آن به فاصلهٔ هر کدام از نقاط دایره را رسم کرد. |
ترسیمهای غیرممکن
تربیع دایره
تربیع دایره از مسائل کهن ریاضی است و هدف آن ترسیم مربعی با خطکش و پرگار است که مساحت آن با مساحت دایرهای مفروض برابر باشد. شکل دیگری از مسئله ترسیم مربعی با خطکش و پرگار است که محیط آن با محیط دایرهٔ مفروض برابر باشد.[۸] در ۱۸۸۲ فردیناند فون لیندمن نشان داد که پی عددی متعالی است، و تربیع دایره غیرممکن است. در زبان انگلیسی «تربیع دایره» (به انگلیسی: squaring the circle) وارد ادبیات شدهاست و همچنین ضربالمثلی به مفهوم «عمل غیرممکن» است.[۹]
تضعیف مکعب
تضعیف مکعب یا «مسئلهٔ دلوسی» نیز یکی مسائل کهن ریاضی است و هدفش ترسیم مکعبی با خطکش و پرگار است که حجم آن دو برابر حجم مکعبی مفروض باشد؛ به عبارت دیگر هر ضلع مکعب مطلوب باید برابر ضلع مکعب مفروض باشد.[۱۰] پیر ونزل در ۱۸۳۷ نشان داد که این مسئله جوابی ندارد.
تثلیث زاویه
تثلیث زاویه سومین مسئلهٔ بزرگ کهن ریاضی است و هدف آن تقسیم زاویه به سه قسمت مساوی با خطکش و پرگار است.[۱۱] پیر ونزل در ۱۸۳۷ نشان داد که این مسئله جوابی ندارد.
جستار های وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Straightedge and compass construction». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۹.