از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مؤرج سدوسی | |
---|---|
زادهٔ | ؟ بصره |
درگذشت | ۸۱۱م/ ۱۹۵ق نیشابور |
پیشه(ها) | محدث، زبانشناس، نسبشناس و ادیب، شاعر |
آثار | «غریب القرآن» |
مُؤرَّج بن عمرو سَدوسی (؟ -۸۱۱م) محدث، زبانشناس، نسبشناس، ادیب و شاعر عرب عراقی در سدهٔ دوم هجری بود.[۱][۲][۳]
زندگی
[ویرایش]سال میلادش معلوم نیست. نام و نسب کاملش «ابوفَید مؤرّج بن عمرو بن حارث، سَدوسی عِجلی» ذکر شده است.[۱] در بادیهٔ بصره زاده شد، خود در این باره نوشته است:
از بادیه آمدم و آشنایی به قیاس در علوم عربی نداشتم و از روی قریحه خود فرا میگرفتم. نخستین حلقهای که شرکت جستم، نزد ابوزید انصاری در بصره بود.
در بصره از خلیل بن احمد و ابیعمرو ابن العلاء، نحو و زبان فراگرفت. از «ابوزید انصاری» و «شعبة ابن الحلاج» حدیث روایت کرد. در سال ۱۸۹ق که هارونالرشید با مأمون به ری رفت، همراه مأمون بود. سدوسی در مرو ساکن شد، مدتی به نیشابور و گرگان برای تحصیل میرفت. درگذشت او در سال ۱۹۵ق در نیشابور بوده است.[۱]
آثار
[ویرایش]- کتاب الغریب القرآن
- کتاب الانواء
- کتاب المعانی
- کتاب جماهر القبائل
- کتاب نسب قریش
- کتاب حذف من نسب قریش
- کتاب الأمثال
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۴۶.
- ↑ حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ج. ۱۹. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۱۹۶.
- ↑ ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ج. ۲. بیروت: دار صادر. ص. ۲۹۴–۹۹.