از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
قاسم بن سلّام هروی | |
---|---|
زادهٔ | ۷۷۱م/۱۵۴ق |
درگذشت | ۸۳۸م/۲۲۳ق |
پیشه(ها) | محدث، قاری، فقیه، |
سبک | دورهٔ اول عباسی |
قاسم بن سلّام هروی همچنین شهرتیافته با کُنیهاش ابوعبید/الله (۷۷۱–۸۳۸م) محدث، قاری و فقیه خراسانی بود که بیشتر در عراق زیست و آثار بسیاری نگاشت. در بصره و کوفه، از ابوزید انصاری، اصمعی، معمر بن مثنی، ابن اعرابی و الفراء و کسایی دانش آموخت. بیشتر از هر چیز، به علم قرائت، فقه، اخبار، لغت و ادبیات گرایش داشت. همچنین به آموزگاری روی آورد. او ۱۸ سال در طرسوس قاضی بود. در سال ۲۱۰ قمری از قضاوت استعفا داد و به بغداد رفت. در سال ۲۱۴ق به حج رفت و در حجاز تا پایان عمر ماندگار شد.[۱]
آثار
[ویرایش]
- القراءات
- معانی القرآن
- غریب القرآن
- عدد آی القرآن
- فضائل القرآن
- الناسخ و المنسوخ
- غریب الحدیث
- غریب المصنّف
- ادب القاضی
- الأموال
- الحجر و التفلیس
- النسب
- الأحداث
- الأمثال السائرة
- الشعراء
منابع
[ویرایش]- ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۸.
ردهها:
- آموزگاران اهل افغانستان
- آموزگاران اهل ایران
- اسلامشناسان مسلمان سده ۹ (میلادی)
- اهالی ایران در سده ۸ (میلادی)
- اهالی ایران در سده ۹ (میلادی)
- اهالی خلافت عباسیان در سده ۹ (میلادی)
- اهالی هرات
- پژوهشگران ادبیات اهل ایران
- پیروان مذهب شافعی
- درگذشتگان ۲۲۳ (قمری)
- درگذشتگان ۸۳۸ (میلادی)
- درگذشتگان در مکه یا حج
- دور از وطنهای اهل ایران در عراق
- زادگان ۱۵۴ (قمری)
- زادگان ۷۷۱ (میلادی)
- زبانشناسان اهل افغانستان
- زبانشناسان اهل ایران
- عربهای یونانیتبار
- قاریان اهل افغانستان
- قاریان قرآن اهل ایران
- قاضیان اهل افغانستان
- قاضیهای اهل ایران
- قرائتشناسان
- محدثان اهل افغانستان
- محدثان اهل ایران
- محدثان
- مفسران قرآن سنی شافعی
- مفسران قرآن