![]() | |
دادههای بالینی | |
---|---|
روش مصرف دارو | خوراکی |
کد ATC |
|
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
پیوند پروتئینی | 98% |
نیمهعمر حذف | 9-14 hours |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C14H16BrNO2 |
جرم مولی | ۳۱۰٫۱۹۱ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
بروفارومین (انگلیسی: Brofaromine) یک مهارکننده برگشت پذیر مونوآمین اکسیداز A (RIMA) است. این ترکیب در درجه اول در درمان افسردگی و اضطراب مورد پژوهش قرار گرفت، اما توسعه آن پیش از عرضه به بازار کنار گذاشته شد.[۱]
بروفارومین همچنین به عنوان یک مهارکننده بازجذب سروتونین عمل می کند و اثرات دارویی دوگانه آن در درمان طیف وسیعی از بیماران افسرده نویدبخش است و در عین حال عوارض جانبی آنتی کولینرژیک کمتری را در مقایسه با داروهای استاندارد قدیمی مانند ضد افسردگی های سه حلقه ای ایجاد می کند.
فارماکولوژی
بروفارومین یک مهارکننده برگشت پذیر مونوآمین اکسیداز A (RIMA، نوعی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI)) است و بر روی اپی نفرین (آدرنالین)، نوراپی نفرین (نورآدرنالین)، سروتونین و دوپامین اثر می کند. برخلاف MAOIهای استاندارد، عوارض جانبی احتمالی شامل عوارض قلبی عروقی (فشار خون بالا) همراه با انسفالوپاتی، سمیت کبدی یا هیپرترمی نیست.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Lotufo-Neto F, Trivedi M, Thase ME (1999). "Meta-analysis of the reversible inhibitors of monoamine oxidase type A moclobemide and brofaromine for the treatment of depression". Neuropsychopharmacology. 20 (3): 226–47. doi:10.1016/S0893-133X(98)00075-X. PMID 10063483. Free full text
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Brofaromine». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ ژوئن ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون
