گویش ساروی یا طبری ساروی[۱] گویشی از زبان مازندرانی[۲][۳][۴] که در دو شهرستان ساری و شهرستان میاندورود گویش میشود. گویش ساروی جز گویشهای مازندرانی شرقی محسوب میشود و به گویش قائمشهری نزدیکی بسیاری دارد. گویش ساروی یکی از گونههای معیار زبان مازندرانی محسوب میشود که اکثر اهالی مازندران علاوه بر گویش مازندرانی خود توانایی تکلم به گویش ساروی را نیز دارند.[۵]حبیب برجیان گویش ساروی، قائمشهری و بهشهری را جز گویشهای شرقی مازندرانی میداند و شناسههای فعلی آن را با گویشهای مرکزی همچون آملی و بابلی متفاوت میداند.[۶]ولادیمیر ایوانف گویش ساروی را یکی از گویشهای زبان مازندرانی میداند.[۷]
گویش ساروی[۸] در شهرستان ساری و میاندورود شامل چهاردانگه از کیاسر تا کوهستانهای دودانگه، جلگههای مابین میان دورود و جلگههای مناطق غربی تجن رود تا جویبار صحبت میشود.[۹]
در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در گویش ساروی سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.[۱۱](نمونه زیر بر اساس گویش کلیجان رستاق ساری تنظیم شده است)
↑آقاگلزاده، فردوس (۱۳۹۵). زبان مازندرانی (طبری) توصیف زبانشناختی (تحقیقی میدانی - اطلس زبانی). نشر دانشگاه تربیت مدرس. ص. ۱۳.
↑قاسمی، علیرضا؛ به کوشش انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان (۱۳۷۷). سیری در زبان و شعر مازندرانی. رشت: انتشارات دانشگاه گیلان. ص. ۳.
↑جعفری دهقی، محمود؛ خلیلی پور، نازنین؛ جعفری دهقی، شیما (۱۳۹۳). زبانها و گویشهای ایرانی (گذشته و حال). تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۲۶۱. شابک۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴.
↑واژهنامه بزرگ تبری، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 31
↑لطفینوذری، جواد (۱۳۹۶). گویش ساروی. نشر رسانش نوین. ص. ۱۱.
↑[https://iranicaonline.org/articles/iran-vi2-documentation = The dictionary edited by Naṣri Ašrafi (1381 Š./2002) contains vocabulary from the dialects of ʿAbbāsābād, Āmol, Bābol, Behšahr, Katul, Kord-kuy, Nowšahr, Sāri, Qāʾem-šahr, Tonokābon, etc. (in part compared with Pahlavi)
↑واژهنامه بزرگ تبری، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 31
↑گویش ساری (مازندرانی)، گیتی شکری، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، سال 1374، ص 75