پادشاه میچون (به کرهای: 미천태왕)، (سلطنت: ۳۰۰~۳۳۱ میلادی)؛[۱] پانزدهمین امپراتور گوگوریو، شمالیترین در میان سه پادشاهی کره و او پسر «گو دولگو» و نوه سیزدهمین امپراتور گوگوریو پادشاه سوچون بود.
میچون 미천 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
تهوانگ | |||||||||
پادشاه گوگوریو | |||||||||
سلطنت | سپتامبر ۳۰۰ - فوریه ۳۳۱ میلادی (۳۱سال) | ||||||||
تاجگذاری | سپتامبر ۳۰۰ میلادی | ||||||||
پیشین | بونگسانگ | ||||||||
جانشین | گگوگوون | ||||||||
زاده | گو ایولبول/اوبول/اولبولی نامشخص گونگنهسونگ | ||||||||
درگذشته | فوریه ۳۳۱ میلادی گونگنهسونگ | ||||||||
آرامگاه | میچون وون | ||||||||
شهبانو | بانو جو | ||||||||
فرزند(ان) | سایو مو | ||||||||
| |||||||||
خاندان | گو | ||||||||
دودمان | گوگوریو | ||||||||
پدر | گو دولگو | ||||||||
پیشه | پادشاه |
میچون | |
هانگول | 미천왕 و 호양왕 |
---|---|
هانجا | 美川王, 好壤王 |
لاتیننویسی اصلاحشده | Micheon-wang و Hoyang-wang |
مککیون–ریشاور | Mich'ŏn-wang |
نام تولد | |
هانگول | 고을불, 을불리, و 우불 |
هانجا | 高乙弗, 乙弗利, و 憂弗 |
لاتیننویسی اصلاحشده | Go Eul-bul, Eulbulli, و U-bul |
مککیون–ریشاور | Ko Ŭlbul, Ŭlbulli, or Ubul |
فهرست پادشاهان گوگوریو |
---|
بخشی از مجموعهٔ |
---|
تاریخ کره |
گاهشمار تاریخ کره |
سه پادشاهی |
---|
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
سابقه و بهدست آوردن تخت پادشاهی
او نوه سیزدهمین پادشاه گوگوریو، پادشاه سوچون، و پسر شاهزاده «دولگو» بود، که توسط برادرش چهاردهمین فرمانروا، پادشاه بونگسانگ، کشته شد.[۲]
پادشاه میچون درخفا مدتی، به عنوان یک خدمتکار و بازرگان نمک زندگی کرد، اما بعد از پادشاه بونگسانگ که توسط صاحب منصبان دربار برکنار شد، به پادشاهی رسید. داستان زندگی پادشاه میچون در دورانی که مخفی شده بود و قبل از اینکه به پادشاهی برسد در کتاب سامگوک ساگی ثبت شدهاست. گفته شدهاست که او به عنوان خدمتکار یک فرماندار محلی مجبور بودهاست که در طول شب به تالابی سنگ پرتاب کند تا قورباغهها ساکت بمانند، سپس او فرار کرد و با یک بازرگان نمک ملاقات کرد، و در هنگام سفر برای فروش نمک با سختیهای بسیار بیشتری روبرو شد.[۳][۴]
در این بین، نفرت از پادشاه بونگسانگ افزایش پیدا کرد، و صاحب منصبان دربار با هدایت وزیر اعظم چانگ جوری، کودتا کردند و پادشاه پادشاه بونگسانگ را از قدرت برکنار کرده و پادشاه میچون، را به سلطنت رساندند.
حکومت
میچون به تدریج ارتش گوگوریو را گسترش داد و به یک نیروی توانمند تبدیل کرد. در طی تجزیه دودمان جین، او مرزهای گوگوریو را تا شبهجزیره لیائودونگ و فرمانداری های چین، گسترش داد.[۵][۶]
اولین لشکرکشی او در سال ۳۰۲ میلادی، بر ضد فرمانداری هیونتو صورت گرفت. او فرمانداری لیلانگ را در سال ۳۱۳ و فرمانداری دایفنگ را در سال ۳۱۴ میلادی بعد از حمله به سوآنپیونگ در لیائودونگ ضمیمه خاک گوگوریو کرد.[۷][۸]
در دوران حکومت او، گوگوریو با افزایش نفوذ ژیانبی در غرب، علیالخصوص حملات «قبیله مورونگ» به لیائودونگ، مواجه شد. میچون با سایر قبایل شیانبی در برابر «قبیله مورونگ» متحد شد، اما موفقیتآمیز نبود. در سال ۳۱۹ میلادی، یکی از ژنرالهای گوگوریو به نام «یو نوجا» توسط نیروهای «مورونگ» دستگیر شد. در تمام این مدت، گوگوریو و «مورونگ» به مواضع یکدیگر حمله کردند، اما هیچکدام پیروزی با دوام و پایایی بهدست نیاوردند.[۹][۱۰]
پادشاه میچون بارها به بکجه پادشاهی جنوبی کره حمله کرد. در طی این جنگها با ۱۱ دهمین پادشاه بکجه، پادشاه بیریو توانست بیش از سی هزار سرباز او را نابود کند پادشاه میچون بیش از ۷۲ بار با مهاجمان ژیانبی و بکجه جنگید و در اغلب آنها پیروز شد او در آن زمان بسیار محبوب بود و مردم به او به عنوان نماد ملی نگاه میکردند.[۱۱]
مرگ و عواقب آن
پادشاه میچون در سال ۳۳۱ میلادی مرد و در «میچون وون» دفن گردید. ۱۲ سال بعد در دوران حکومت پادشاه گگوگوون، بقایای جسد او توسط مهاجمان یان سابق از قبر بیرون آورده و به عنوان خونبها نزد آنها نگه داشته شد.
خانواده
- پدر: شاهزاده گو دولگو
- پدربزرگ: پادشاه سوچون
- مادربزرگ: ملکه او، از قبیله سونو
- همسر: ملکه جو، از قبیله جو؛ در سال ۳۴۲ میلادی هنگامی که مورونگ هوانگ به گوگوریو حمله کرد تا زمانی که درسال ۳۵۵ میلادی توانست برگردد، به عنوان گروگان در کنار جسد پادشاه گروگان گرفته شد.
- پسر: شاهزاده سایو (پادشاه گگوگوون؛ مرگ ۳۷۱ میلادی)
- پسر: شاهزاده مو
منابع
- ↑ Shin, Hyungshik (2006). A brief history of Korea (2 ed.). Seoul: Ewha Womans University Press. p. 25. ISBN 9788973006199. Retrieved 31 January 2016.
- ↑ "King Bongsang". KBS Radio. Korean Broadcasting System. Archived from the original on 12 April 2018. Retrieved 31 January 2016.
- ↑ "King Micheon (1)". KBS Radio. Korean Broadcasting System. Archived from the original on 12 April 2018. Retrieved 31 January 2016.
- ↑ Jin, Gwan (2008). 고구려 시대 의 불교 수용사 연구 (به کرهای). Seoul: Kyŏngsŏwŏn. p. 164. ISBN 9788992062787. Retrieved 31 January 2016.
- ↑ Northeast History Foundation (2007). "Journal of Northeast Asian History". Journal of Northeast Asian History. 4 (1–2): 95–96.
- ↑ "King Micheon(2)". KBS Radio. Korean Broadcasting System. Archived from the original on 12 April 2018. Retrieved 31 January 2016.
- ↑ 고구려의 정치와 사회. Seoul: Northeast Asia History Foundation. 2007. p. 11. ISBN 9788961870153.
- ↑ Yu, Chai-Shin (2012). The new history of Korean civilization. Bloomington, In: IUniverse. p. 26. ISBN 9781462055593. Retrieved 1 February 2016.
- ↑ "Three Kingdoms and other States". Korea.net. Retrieved 1 February 2016.
- ↑ Kim, Bushik. Samguk Sagi(三國史記 卷第十七 髙句麗本紀 第五). Retrieved 1 February 2016. 十二年, 秋八月, 遣将襲取遼東西安平.
- ↑ Kim, Bushik (1145). Samguk Sagi (三國史記 卷第十七 髙句麗本紀 第五). Retrieved 1 February 2016.三十一年, 遣使後趙石勒, 致其楛矢.