![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3b/Forwilliamblake.jpg/300px-Forwilliamblake.jpg)
انتزاعگرایی تَغَزُلی[۱] شیوهای از نقاشی وابسته به هیجاننمایی انتزاعی در دو دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ است. به این شیوه «انتزاعگرایی غِنایی» هم گقته شدهاست. از ویژگیهای این مکتب شور شاعرانه و بهرهگیری از رنگهای تابناک است.
انتزاعگرایی تغزلی نه تنها با جنبشهای حجمگرایی (کوبیسم) و فراواقعگرایی (سوررئالیسم) که قدیمیتر از آن بودند در تقابل بود بلکه با انتزاعگرایی هندسی نیز تقابل داشد.
البته اصطلاح انتزاعگرایی تغزلی در برخی متون معنایی تقریباً مبهم دارد و در نوشتههای مختلف با مفاهیم متفاوتی به کار رفتهاست ولی بهطور کل به جنبههای عمدتاً شهودی (در مقابل هندسی) فرمهای نقاشی انتزاعی به ویژه آثار مربوط به هیجاننمایی (اکسپرسیونیسم) انتزاعی و هواخواهان آن گفته میشود. از این اصطلاح غالباً برای توصیف کاربرد آزادانه و افراطی و پرتجمل رنگ استفاده میشود.
جستارهای وابسته
- رنگافشانی (تاشیسم)
منابع
- Carmean, E.A. Toward Color and Field, Exhibition Catalogue, Houston Museum of Fine Arts, 1971.
- ↑ «انتزاعگرایی تغزلی» [هنرهای تجسمی] همارزِ «lyrical abstraction» (انگلیسی)؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱.