اسم مرکب یکی از چهار گروه واژگان فارسی از نظر ساختاری است.[۱] این اسمها از دو یا چند جزء دارای معنای مستقل تشکیل شده که هر یک از آنها به تنهایی کاربرد و معنا دارند. یعنی پسوند ، میانوند یا پیشوند ندارد. همانند کتابخانه، سفیدرود، چهل چراغ و….[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- لغت نامه دهخدا. دکتر محمد علی پور مشهد امامت چاپ دوم ۱۳۷۸.
- دستور زبان فارسی، دکتر تقی وحیدیان کامیار، تهران، امیرکبیر، ۱۳۴۳.
- دستور مفصل امروز، دکتر خسرو فرشیدورد، تهران، انتشارات سخن، چاپ اول، ۱۳۸۲.
- لغتنامه دهخدا
- فرهنگ معین