ارتش ایران افشاری | |
---|---|
فعال | ۱۷۳۶–۱۷۴۷ (ارتش ملی) ۱۷۴۷–۱۷۹۶ (فقط ارتش دودمان) |
کشور | ایران افشاری |
وفاداری | شاهنشاه |
رسته | نیروی نظامی |
گونه | نیروی زمینی، نیروی دریایی |
اندازه | ۳۷۵٬۰۰۰ در اوج |
پادگان/ستاد | مشهد |
پشتیبان | شاهنشاه ایران |
نبردها | جنگهای نادرشاه |
فرماندهان | |
فرماندهان برجسته | نادرشاه، ابراهیمخان ظهیرالدوله افشار، طهماسب خان جلایر، رضاقلی میرزا، عادلشاه، نصرالله قلی خان افشار،میر بولان ریگی، فتحعلی خان افشار ارشلو،محمد خان گشتاسبی، محمد خان بلوچ، ایراکلی دوم |
ارتش ایران افشاری ریشه در خشونتهای نسبتاً مبهم و خونین بین جناحی در خراسان در زمان فروپاشی دولت صفوی داشت. هسته این ارتش گروهی چند صد نفره از سربازان تحت فرماندهی یک جنگسالار محلی به نام نادر قلی از طایفه افشار در شمال شرق ایران بودند. با این حال، در اوج قدرت نادر به عنوان شاهنشاه، او فرماندهی ارتش متشکل از ۳۷۵٬۰۰۰ جنگجو را بر عهده داشت که به گفته اکسورثی، قدرتمندترین نیروی نظامی زمان خود را[۱][۲] به رهبری یکی از بااستعدادترین و موفقترین رهبران نظامی تاریخ تشکیل میداد.[۳]
پس از ترور نادرشاه به دست گروهی از افسرانش در سال ۱۷۴۷، ارتش قدرتمند نادر نیز همراه با دولت او فروپاشید و کشور در دهها سال جنگ داخلی فرورفت. اگرچه مدعیان بسیاری از خاندان افشار ادعای تخت پادشاهی را میکردند و در تلاش بودند تا کنترل کل کشور را به دست آورند، اما ایران همچنان تا زمان لشکرکشیهای آقامحمدخان قاجار در اواخر قرن هجدهم به عنوان یک موجودیت سیاسی آشفته باقی ماند.
نیروی دریایی
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Axworthy, Michael (2007). "The Army of Nader Shah". Iranian Studies. Informa UK. 40 (5): 635–646. doi:10.1080/00210860701667720. S2CID 159949082.
- ↑ Axworthy, Michael (2009). The Sword of Persia: Nader Shah, from tribal warrior to conquering tyrant,. I. B. Tauris
- ↑ Axworthy, Michael, "Iran: Empire of the Mind", Penguin Books, 2007. p158