آریاورته (به سانسکریت: आर्यावर्त Āryāvarta، «بودگاه آریاییان») نام قدیم شمال کشور هند به زبان سانسکریت است. آریاورته مابین هیمالیا در شمال و حوزهٔ ویندهیا در جنوب و خلیج بنگال در شرق و دریای مکران در غرب قرار داشتهاست.[۱]
اقوام آریایی ابتدا در جنوب آسیا در سرزمین میان رود سند و فرات مستقر شدند و به نام هندوایرانی خوانده میشوند. تدریجاً جدایی در شاخه هندوایرانی بیشتر شد و بالاخره هندوها بنام مردم هندوآریایی در شمال غربی هند مستقر شدند. هندوان آریایی پس از ورود خود به شمال هند آنجا را بنام ملی خود آریاورته خواندند و در زمان متأخر آریاورته را هندوستان نامیدند. بعدها همین نام که مختص شمال کشور هند بود به سراسر خاک بسیار فراخ هند گذاشته شد.[۲]
پانویس
[ویرایش]- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Āryāvarta». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۰۱۱-۵-۱۳.
- ↑ آناهیتا، پورداوود، ص ۱۱۰
منابع
[ویرایش]- پورداوود، ابراهیم (۱۳۴۳)، آناهیتا، پنجاه گفتار پورداوود، تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر