کنسرتو پیانو شماره ۸ (موتسارت) | |
---|---|
شماره ۸ "لوتزو" | |
ولفگانگ آمادئوس موتسارت | |
![]() کپی از نسخهای نقاشی گمشده در سال ۱۷۷۷ | |
مایهنما | دو ماژور |
شمارهٔ اثر | کا. ۲۴۶ |
آفرینش | ۱۷۷۶ |
موومانها | سه (آلگرو, آندانته, روندو. تمپوی مینوئت) |
سازبندی |
|
کنسرتوی پیانو شماره ۸ در دو ماژور، که به نام «کنسرت لوتزو» نیز شناخته میشود، هشتمین اثر موتسارت در فرم کنسرتو برای پیانو است. این کنسرتو در آوریل سال ۱۷۷۶ نوشته شده است؛ یعنی همان سالی که سرناد هافنر (کشل. ۲۵۰) نیز ساخته شد.[۱] کنتس آنتونیا لوتزو، که در آن زمان ۲۵ یا ۲۶ ساله بود، همسر دوم یوهان نپوموک گوتفرید گراف لوتزو، فرمانده قلعه هوهنزالسبورگ، بود. او پیانیستی ماهر بود.[۲] این قطعه به مهارت فنی زیادی نیاز ندارد، اما چابکی لازم است. موتسارت این کنسرتو را در چهارم اکتبر ۱۷۷۷ در مانهایم و مونیخ اجرا کرد و از آن برای آموزش نیز استفاده کرد. سه کادنزا (بخشهای بداههنوازی) از موتسارت باقی مانده است.[۳][۴][۵][۶]
سازبندی
سازبندی این کنسرتو شامل دو ابوا، دو هورن، تک نوازی پیانو و بخش زهی است.
منابع
- ↑ Hutchings, A. 1997. A Companion to Mozart's Piano Concertos, Oxford University Press. شابک ۰−۱۹−۸۱۶۷۰۸−۳
- ↑ "Steamed Wildebeest Ensemble – concertos". Archived from the original on 2008-10-01. Retrieved 2009-09-10.
- ↑ Mozart, W. A. (1976). Wolff, Christoph (ed.). Band 2: Konzerte für ein oder mehrere Klaviere und Orchester mit Kadenzen [NMA V/15/2]. Neue Mozart-Ausgabe, Serie V, Werkgruppe 15. Kassel: Bärenreiter Verlag. pp. 26–27.
- ↑ Robbins Landon, H. C. (1990) The Mozart Compendium. شابک ۹۰−۴۳۹−۰۳۱۲−۴ pb.
- ↑ Critical report, Neue Mozart-Ausgabe
- ↑ "Mozart: Piano Concertos Nos. 6, 8 and 19 CD". Naxos. Archived from the original on 2008-11-23. Retrieved 2009-09-10.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Piano Concerto No. 8 (Mozart)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ مارس ۲۰۲۵.