پل خیابان ولز | |
---|---|
![]() پل خیابان ولز برای عبور قایقهای بادبانی بالا رفته است | |
مختصات | ۴۱°۵۳′۱۵″ شمالی ۸۷°۳۸′۰۲″ غربی / ۴۱٫۸۸۷۵۰°شمالی ۸۷٫۶۳۳۸۹°غربی |
گذرندهها | خودروها![]() عابران پیاده |
بر روی | رود شیکاگو |
مکان | شیکاگو، شهرستان کوک، ایلینوی |
نام رسمی | پل خیابان ولز |
ویژگیها | |
طراحی | دو طبقه، دو لنگه پل بازشو |
درازای کل | ۲۳۱ فوت[۱] |
پهنا | ۷۲ فوت[۱] |
درازترین دهنه | ۲۶۸ فوت[۱] |
روزنهٔ عمودی | ۱۶ فوت[۱] |
ویژگیهای ریل | |
شمار ریلها | ۲ |
اندازه ریل | 4 ft 8 1⁄2 in (۱٬۴۳۵ mm) ریل استاندارد |
برقیشده در | ریل سوم، ۶۰۰ ولت دیسی فهرست سامانههای برقرسانی راهآهن |
پیشینه | |
طراح | ای. اچ. بنت |
گشایش | ۱۱ فوریه ۱۹۲۲ |
بازسازی | ۲۰۱۲-۲۰۱۳ |
مکان | |
![]() |
پل خیابان ولز یک پل بازشو بر روی رود شیکاگو در مرکز شهر شیکاگو، ایلینوی، ایالات متحده است که در سال ۱۹۲۲ ساخته شد. این پل در شرق پل خیابان فرانکلین و جنوب شرقی مرکز تجارت مرچندایز قرار دارد و نزدیک شمالی را به «لوپ» متصل میکند. این پل دو طبقه است، طبقه پایین سه خط ترافیک جنوبی را بر روی رودخانه با پیادهروهایی در دو طرف خیابان ولز حمل میکند. طبقه بالا به عنوان پلی برای خطوط قهوهای و بنفش سازمان حمل و نقل شیکاگو عمل میکند. خانههای نگهبان پل برای کنترل پل در گوشههای شمال غربی و جنوب شرقی پل قرار دارند.
تاریخچه


این پل در دوره اول ریاست ویلیام هیل تامپسون ساخته شد. کمیسیون برنامهریزی شیکاگو و کمیسیون هنر شیکاگو ورودیهای طراحی را به معمار ای. اچ. بنت ارائه دادند.
این پل در سالهای ۲۰۱۲-۲۰۱۳ توسط اداره حمل و نقل شیکاگو به طور کامل بازسازی شد.[۲][۳] دو لنگه (شمالی و جنوبی) در خارج از محل ساخته شدند و بر روی رودخانه به خیابان ولز شناور شدند تا نصب شوند.[۴] نیمه دیگر پل در محل بازسازی شد – دو بخش نزدیک به هر دو ساحل رودخانه، که شامل وزنههای تعادل برای پل بازشو هستند.[۵]
دوره دوم بازسازی که بر خدمات قطار سازمان حمل و نقل شیکاگو در طبقه بالا تأثیر گذاشت، از ساعت ۱۰ شب ۲۶ آوریل ۲۰۱۳ آغاز شد و قبل از ساعت شلوغی صبح روز دوشنبه ۶ مه ۲۰۱۳ به پایان رسید. لنگه شمالی پل در این دوره نه روزه نصب شد، دوباره بخش را بر روی رود شیکاگو از محل ساخت به پل شناور کردند. پل به طور کامل در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۳ بازگشایی شد، زمانی که طبقه پایین پل به روی وسایل نقلیه، دوچرخهها و عابران پیاده باز شد.[۶][۷][۸][۹] خانههای نگهبان پل نیز بخشی از بازسازی پل هستند.[۱۰]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ فیلیپس, جیمز اس. (2024). "N. Wells Street". اطلاعات سریع پل. پلهای شیکاگو لوپ. Retrieved 3 November 2024.
- ↑ هیلکویچ, جان (۳۰ اکتبر ۲۰۱۲). "بازسازی پل خیابان ولز". شیکاگو تریبون. Archived from the original on 3 June 2013. Retrieved 10 March 2013.
- ↑ "بازسازی پل خیابان ولز". هشدارهای مشتری. سازمان حمل و نقل شیکاگو. 2013. Archived from the original on 2 March 2013. Retrieved 11 March 2013.
- ↑ اداره حمل و نقل شیکاگو (۱ مارس ۲۰۱۳). "تصویر ویدیویی بازسازی پل خیابان ولز". شهر شیکاگو تیوی. Archived from the original on 13 December 2021. Retrieved 10 March 2013.
- ↑ دیزایکس, سینتیا (۱ مارس ۲۰۱۳). "خدمه برای جراحی فشرده روی پل خیابان ولز آماده میشوند". شیکاگو تریبون. Archived from the original on 19 May 2013. Retrieved 26 April 2013.
- ↑ لوی, راشل (۲۶ آوریل ۲۰۱۳). "سازمان حمل و نقل شیکاگو تغییرات را برای بسته شدن دوم پل خیابان ولز تشریح میکند (عکس و نقشههای مرتبط)". شیکاگو تریبون. Archived from the original on 26 April 2013. Retrieved 26 April 2013.
- ↑ "پل خیابان ولز". پلهای تاریخی. Archived from the original on 10 September 2015. Retrieved 7 June 2015.
- ↑ "شهردار رام امانوئل پل تاریخی خیابان ولز را به روی ترافیک بازگشایی میکند". شهر شیکاگو. ۲۱ نوامبر ۲۰۱۳. Archived from the original on 12 September 2015. Retrieved 7 June 2015.
- ↑ "پل خیابان ولز رسماً بازگشایی شد". انبیسی شیکاگو. ۲۱ نوامبر ۲۰۱۵. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 7 June 2015.
- ↑ "نگاهی تاریخی به تغییر لنگهها در پل خیابان ولز". وبلاگ معماری شیکاگو. ۲۶ آوریل ۲۰۱۳. Archived from the original on 1 May 2013. Retrieved 26 April 2013.
پیوند به بیرون
