نورد استریم ۲ | |
---|---|
مکان | |
کشور | روسیه آلمان |
مختصات | ۶۰°۳۳′۱۹″شمالی ۲۸°۰۳′۵۶″شرقی / ۶۰٫۵۵۵۲۳۵°شمالی ۲۸٫۰۶۵۵۹۰°شرقی ۵۴°۰۸′۳۹″شمالی ۱۳°۳۸′۴۷″شرقی / ۵۴٫۱۴۴۲۰۱°شمالی ۱۳٫۶۴۶۳۱۴°شرقی |
جهت کلی | شرق-غرب-جنوب |
آغاز از | Ust-Luga، روسیه |
گذر از | دریای بالتیک |
پایان در | گرایفسوالد (لوبمین)، آلمان |
اطلاعات کلی | |
گونه | گاز طبیعی |
وضعیت | کنسل شده |
شریکها | گازپروم یونیپر وینترسهال اواموی انژی اس.ای. شل پیالسی |
گرداننده | Nord Stream 2 AG |
نصبکننده لوله | آلسیز (تا ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹) |
گذارنده لوله | Pioneering Spirit Solitaire |
اطلاعات فنی | |
درازا | ۱٬۲۳۴ کیلومتر (۷۶۷ مایل) |
بیشینه انتقال | ۵۵ میلیارد متر مکعب در سال (۱٫۹ بیلیون فوت مکعب در سال) |
قطر لوله | ۱٬۲۲۰ میلیمتر (۴۸ اینچ) |
شمار ایستگاههای کمپرسور | ۱ |
ایستگاههای کمپرسور | اسلاویانسکایا |
نورد استریم ۲ (روسی: Северный поток — ۲) یک خط لوله انتقال گاز طبیعی به طول ۱۲۳۴ کیلومتر از روسیه به آلمان است که از طریق دریای بالتیک میگذرد و توسط گازپروم و چندین شرکت انرژی اروپایی تأمین مالی میشود. ساخت خط لوله جدید در سال ۲۰۱۱ برای توسعه خط نورد استریم و دو برابر کردن ظرفیت سالانه به ۱۱۰ میلیارد متر مکعب (۳٫۹ تریلیون فوت مکعب) آغاز شد. خط لوله نورد استریم ۲ در سپتامبر ۲۰۲۱ تکمیل شد، اما هنوز وارد خدمت نشدهاست. برنامهریزی و ساخت این خط لوله به دلیل ترس از اینکه روسیه از آن برای مزیت ژئوپلیتیکی با اروپا و اوکراین استفاده کند، درگیر جنجالهای سیاسی بود.
در واکنش به اعلام ولادیمیر پوتین مبنی بر به رسمیت شناختن جمهوری خلق دونتسک و جمهوری خلق لوهانسک توسط روسیه و استقرار نیروها در این مناطق، اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، صدور گواهینامه نورد استریم ۲ را در ۲۲ فوریه ۲۰۲۲ به حالت تعلیق درآورد.[۱]
مسیر
نورد استریم ۲ از ایستگاه کمپرسور اسلاویانسکایا در نزدیکی بندر Ust-Luga، واقع در ۲٫۸ کیلومتری (۱٫۷ مایلی) جنوب شرقی روستای Bolshoye Kuzyomkino (Narvusi) در بخش کینگیسپسکی استان لنینگراد، در منطقه تاریخی اینگریا نزدیک به مرز استونی امتداد یافته و در شبهجزیره کورگالسکی در ساحل خلیج ناروا وارد خشکی میشود.[۲] به جز بخش روسیه و دانمارک، مسیر نورد استریم ۲ عمدتاً مسیر نورد استریم ۱ را دنبال میکند.[۳][۲]
کشور | درازا | توضیح | مجوز | ساخت و ساز |
---|---|---|---|---|
فدراسیون روسیه | ۱۱۸ کیلومتر | ورود به خشکی، دریای بالتیک (آبهای سرزمینی) | ||
فنلاند | ۳۷۴ کیلومتر | دریای بالتیک (منطقه انحصاری اقتصادی) | ۵ آوریل ۲۰۱۸ موافقت دولت برای استفاده از EEZ فنلاند، مجوز ۱۲ آوریل ۲۰۱۸ برای ساخت و بهرهبرداری خط لوله طبق قانون آب[۴] | ۲۱ اوت ۲۰۱۹ تکمیل نصب[۵] |
سوئد | ۵۱۰ کیلومتر | دریای بالتیک (منطقه انحصاری اقتصادی) | ۷ ژوئن ۲۰۱۸ مجوز ساخت و بهرهبرداری برای بخش سوئدی مسیر[۶] | |
دانمارک | ۱۴۷ کیلومتر | دریای بالتیک (منطقه انحصاری اقتصادی) | ۳۰ اکتبر ۲۰۱۹ آژانس انرژی دانمارک مجوز ساخت مسیر جنوب شرقی را صادر کرد[۷][۸] | |
آلمان | ۸۵ کیلومتر | دریای بالتیک (منطقه انحصاری اقتصادی و آبهای سرزمینی)، ورود به خشکی | ۳۱ ژانویه ۲۰۱۸ |
منابع
- ↑ "Nord Stream 2 says it has not filed for insolvency". Reuters. 2022-03-02. Retrieved 2022-03-03.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Ramboll, Nord Stream AG (April 2017). "Espoo Report. Nord Stream 2" (PDF). Ministry of the Environment of Estonia: 79–80, 523. Retrieved 3 May 2017.
{{cite journal}}
: Cite journal requires|journal=
(help) - ↑ Nord Stream AG (2013). "Nord Stream Extension Project Information Document (PID)" (PDF). Ministry of the Environment of Estonia: 18. Archived (PDF) from the original on 19 June 2015. Retrieved 19 June 2015.
{{cite journal}}
: Cite journal requires|journal=
(help) - ↑ "Permitting Process in Finland". Nord Stream 2. Archived from the original on 23 اكتبر 2020. Retrieved December 22, 2019.
{{cite web}}
: Check date values in:|archive-date=
(help) - ↑ "Pipelay of Nord Stream 2 Completed in Finland". Nord Stream 2. August 21, 2019. Archived from the original on 1 March 2022. Retrieved December 22, 2019.
- ↑ "Permitting Process in Sweden". Nord Stream 2. Archived from the original on 24 June 2021. Retrieved December 22, 2019.
- ↑ "Permitting Process in Denmark". Nord Stream 2. Retrieved December 22, 2019.[پیوند مرده]
- ↑ "Denmark gives go-ahead for Nord Stream 2 Russian pipeline segment". DW. October 30, 2019. Retrieved December 22, 2019.