 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (اکتبر ۲۰۲۴) |
| مگادث | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پسزمینه | |
| نام(های) دیگر | فالن انجلز (۱۹۸۳)[۱] |
| خاستگاه | لس آنجلس، کالیفرنیا، ایالات متحده |
| ژانر | |
| سالهای فعالیت |
|
| ناشر(ان) | |
| اعضا | |
| اعضای پیشین | فهرست کامل |
 | |
| وبگاه | |
مگادث (به انگلیسی: Megadeth) گروهِ موسیقی ترش متالِ آمریکایی است که در سال ۱۹۸۳ توسط دیو ماستین (گیتاریست/آوازخوان) شکل گرفت. این گروه با تکیه بر افزایش مهارتهای نوازندگی، کاهش تأثیرات پراگرسیو راک و سرعت بخشیدن به ریتم آهنگ، توانست خود را از دیگر گروههای این سبک مجزا کنند.[۳] بدین صورت مگادث در اواسط و اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی به یکی از گروههای پیشرو سبک ترش متال تبدیل شد و در کنار متالیکا، انترکس و اسلیر، یکی از «چهار بزرگ» ترش متال آمریکا دانسته میشود.[۴] ترانههای آنها دارای مضامین جنگ، سیاست، مذهب، مرگ و روابط شخصی است.
ماستین گیتاریست اصلی متالیکا بود اما بهدلیل سوء مصرف مواد مخدر و الکل و همچنین رفتار خشونتآمیز پیش از جلسات ضبط آلبوم در سال ۱۹۸۳ اخراج شد.[۵] ماستین پس از آن به تشکیل مگادث اقدام کرد. در سال ۱۹۸۵، مگادث نخستین آلبومش یعنی کشتن کسب و کار من است… و کاسبی روبراه است! را از طریق ناشر مستقل کامبت رکوردز منتشر کرد که موفقیت متوسطی داشت. این آلبوم توجه ناشران بزرگتر را به خود جلب کرد و منجر به عقد قرارداد مگادث با کپیتال رکوردز شد. آلبوم بعدی، صلح خوب میفروشه… اما کیه که بخره؟، در سال ۱۹۸۶ منتشر شد و موفقیت چشمگیری در عرصهٔ متال زیرزمینی داشت. مسائل مربوط به سوءمصرف مواد و اختلافات شخصی اعضای گروه در اواخر دههٔ ۱۹۸۰ باعث جلب توجه منفی به مگادث شده بود. با این وجود، گروه به انتشار تعدادی آلبوم از جمله تا اینجای کار خوبه! خب که چی بشه! (۱۹۸۸)، باشد تا آسوده زنگ بزنید (۱۹۹۰)، و شمارش معکوس برای انقراض (۱۹۹۲) ادامه داد. این آلبومها، همراه با برگزاری تورهای جهانی، آنها را به شهرت رساند. جدیدترین آلبوم مگادث، مریض، در حال مرگ… و مرده!، در سال ۲۰۲۲ منتشر شد.
مگادث در طول چهار دهه فعالیت دستخوش تغییرات متعددی در ترکیب اعضا شده است و ماستین تنها عضو ثابت گروه است. گروه در سال ۲۰۰۲ بهسبب آسیبدیدگی ماستین از ناحیه بازو به مدت دو سال فعالیتی نداشت و منحل شد. این گروه در سال ۲۰۰۴ بدون حضور نوازنده دیرینهٔ بیس یعنی دیوید الفسن (که اقدام قانونی علیه ماستین انجام داده بود) دوباره تأسیس شد. الفسن بیرون از دادگاه مشکلات خود را حل و فصل کرد و در سال ۲۰۱۰ دوباره به گروه پیوست، اما در سال ۲۰۲۱ به دلیل اتهاماتی در خصوص سوء رفتار جنسی از گروه اخراج شد. ترکیب کنونی اعضای مگادث شامل ماستین، جیمز لومنزو (نوازنده بیس)، تیمو مانتیساری (گیتاریست) و دیرک وربِیرون (درامر) میشوند.
پنج آلبوم از شانزده آلبوم استودیویی مگادث در ایالات متحده گواهینامههای فروش پلاتینی دریافت کردهاند.[۶] این گروه دوازده بار نامرد دریافت جایزه گرمی شده است و برای ترانهٔ «ویرانشهر» (Dystopia) جایزه گرمی برای بهترین اجرای متال را کسب کرد.[۷] شخصیت نمادین گروه ویک راتلهد نام دارد که مرتباً در طرحهای روی جلد آلبوم و برنامههای زنده گروه ظاهر میشود. تا سال ۲۰۲۳ بیش از ۵۰ میلیون نسخه از آلبومهای مگادث در سطح جهان به فروش رسیده است.[۸]
تأثیرات مگادث
تأثیرات مگادث بر گروههای دیگر در دنیای موسیقی متال بهویژه سبک ترش متال و زیرشاخههای مختلف متال، بسیار گسترده و عمیق است. مگادث یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین گروههای این سبک بهشمار میرود. در زیر به چند مورد از تأثیرات آن بر گروههای دیگر اشاره میکنم:الهامبخشی در زمینه موسیقی پیچیده و تکنیکی:یکی از مهمترین تأثیرات مگادث، بهخصوص به خاطر دیو ماستین، پیچیدگی موسیقی آنهاست. بسیاری از گروههای متال مدرن از تکنیکهای پیچیده نوازندگی مگادث، بهویژه ریفهای سریع و سولوهای پیچیده گیتار الهام گرفتهاند. گروههایی مانند Lamb of God, Trivium و Children of Bodom به وضوح تحت تأثیر مهارتهای تکنیکی و ساختارهای آهنگسازی مگادث بودهاند.
تاثیر در مضامین
تلفیق مضامین اجتماعی و سیاسی در موسیقی متال:مگادث یکی از اولین گروههای ترش متال بود که بهطور گسترده به مسائل سیاسی، اجتماعی و انتقادی پرداخت. آلبومهایی مانند Peace Sells... But Who's Buying? و آهنگهایی مثل "Holy Wars" و "Symphony of Destruction" به موضوعاتی چون جنگ، فساد سیاسی و نابرابریهای اجتماعی میپردازند. این امر راه را برای گروههای بعدی، مانند System of a Down و Rage Against the Machine، برای تلفیق محتوای انتقادی و سیاسی با موسیقی متال باز کرد.
تأثیر بر گروههای ترش و دث متال
گروههای ترش متال و دث متال از سبک و موسیقی مگادث بسیار تأثیر گرفتهاند. گروههایی مثل Slayer و Exodus که همزمان با مگادث فعالیت میکردند، از صدای تند و آتشین آنها الهام گرفتند. علاوه بر این، گروههای دث متال مانند Death و Morbid Angel نیز از مهارتهای تکنیکی مگادث الهام گرفتهاند، به ویژه در نحوه ساختاردهی آهنگها و استفاده از ریفهای سریع.
تأثیر بر پیشرفت زیرشاخههای مدرن متال
مگادث در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی، تأثیر زیادی بر شکلگیری زیرشاخههای مختلفی از متال داشت. گروههایی که در سبکهای پروگرسیو متال، تکنیکال دث متال، و ملودیک دث متال فعالیت میکنند، از تکنیکها و ساختارهای آهنگسازی مگادث بهره گرفتهاند. برای مثال، گروههایی مانند Opeth و Arch Enemy از ریفهای سریع و تند مگادث تأثیر پذیرفتهاند.
در نوازندگی و آهنگسازی
تأثیرات دیو ماستین به عنوان نوازنده و آهنگساز:دیو ماستین، به عنوان یکی از برجستهترین نوازندگان گیتار در دنیای متال، تأثیر گستردهای بر نوازندگان جوان گذاشته است. ماستین، به دلیل تکنیکهای منحصر بهفرد خود در نواختن گیتار و توانایی در ترکیب سولوهای گیتار با ریفهای سنگین، الهامبخش بسیاری از نوازندگان گیتار بوده است. نوازندگان بزرگی مثل Alexi Laiho از Children of Bodom و Matt Heafy از Trivium از او به عنوان یکی از الهامبخشترین افراد در حرفه موسیقی خود نام بردهاند. ۶. تأثیر بر تولید و صدای موسیقی متال:آلبومهای مگادث بهخاطر تولید صوتی تمیز و حرفهای نیز مورد توجه قرار گرفتهاند. صدای واضح و دقیق سازها، بهخصوص گیتار و درام، یکی از ویژگیهای مشخص موسیقی مگادث است که گروههای بعدی متال در تلاش برای بازسازی آن بودهاند. این تأثیر بهویژه در تولیدات گروههای مدرنتر متال قابل مشاهده است.
پیشینه
در ۱۱ آوریل ۱۹۸۳، اعضای گروه متالیکا پیش از ضبط نخستین آلبومشان دیو ماستین را بهعلت سوءمصرف مواد مخدر و درگیریهای شخصی با جیمز هتفیلد که به سگش لگد زده بود اخراج کردند.
تنها دو ماه پس از اخراج گیتاریست لید از متالیکا به دلیل نوشیدن الکل، مصرف مواد مخدر، رفتار خشونتآمیز و درگیریهای شخصیتی، ماستین، نوازنده بیس دیوید الفسن، گیتاریست گرگ هاندوید و درامر دیژون کاروترز، Megadeth را در لس آنجلس تشکیل دادند. ماستین بعداً گفت: «بعد از اخراج از متالیکا، تنها چیزی که به یاد دارم این است که خون میخواستم. میخواستم سریعتر و سنگینتر از آنها باشم.»
ماستین با میل به انتقام، شدت موسیقی مگادث را افزایش داد و آهنگهای موجود مانند «مکانیکس» را افزایش داد، که اقتباسی از ترکیب جدیدی از متالیکا با آهنگ بسیار کندتر «چهار اسب سوار» بود. پس از تقریباً شش ماه جستجوی ناموفق برای یک خواننده، ماستین تصمیم گرفت که خودش وظایف خوانندگی را انجام دهد، در حالی که به عنوان ترانهسرای اصلی، ترانهسرای اصلی و همکار گیتاریست و گیتاریست ریتم نیز فعالیت میکرد.
در اوایل سال ۱۹۸۴ مگادث یک دمو سه آهنگ با حضور ماستین، الفسن و راوش ضبط کرد که شامل نسخههای اولیه «آخرین مراسم/دوست داشتم تا مرگ»، «جمجمه زیر پوست» و «مکانیکس» بود. کری کینگ (از بند اسلیر)، در حالی که به دنبال جایگزین دائمی بود، تعداد انگشت شماری از تاریخهای زنده را پوشش داد. پس از چند نمایش در سال ۱۹۸۴، لی راوش با درامر فیوژن گار ساموئلسون جایگزین شد. مگادث بر اساس دموی سه آهنگ خود، با لیبل مستقل Combat Records مستقر در نیویورک قرارداد امضا کرد و در ماه دسامبر دومین گیتاریست کریس پولند، یکی از دوستان گار از صحنه فیوژن را به آن اضافه کرد.
کشتن تجارت من است… و تجارت خوب است (۱۹۸۵–۱۹۸۶) در اوایل سال ۱۹۸۵، Combat Records مبلغ ۸۰۰۰ دلار گروه برای ضبط و تولید اولین آلبوم خود دریافت کرد. با این حال، پس از صرف نیمی از بودجه آلبوم برای مواد مخدر، الکل و غذا، گروه مجبور شد تهیهکننده اصلی خود را اخراج کند و خود آلبوم را تولید کند. علیرغم تولید ضعیف حاصل، کشتن تجارت من است… و تجارت خوب است! که در می ۱۹۸۵ منتشر شد، تلاشی بود که با استقبال خوبی روبرو شد که عناصر ترش و اسپید متال را با هم ترکیب کرد.
مگادث با بودجه ضبط عمدهای از لیبل و تهیهکننده پل لانی پشت میز، پنج ماه را صرف ضبط سومین آلبوم خود کرد، تا اینجا، که خوبه… بعدش چی! روند ضبط مجدداً از همان ابتدا با مشکلاتی روبرو بود که بخشی از آن به دلیل مبارزه مداوم ماستین با اعتیاد بود. ماستین بعداً گفت: «تولید (تا اینجا که خوبه…) وحشتناک بود، بیشتر به دلیل مواد و اولویتهایی که در آن زمان داشتیم یا نداشتیم». ماستین همچنین با لانی درگیر شد و با اصرار لانی مبنی بر اینکه طبلها جدا از سنجها ضبط شوند (فرآیندی که برای درامرهای راک شنیده نشده بود) شروع شد. در طول فرایند میکس، Mustaine و Lani با هم اختلاف پیدا کردند و Lani توسط مایکل واگنر، تهیهکننده جایگزین شد که آلبوم را ریمیکس کرد.
در ژانویه ۱۹۸۸ مگادث So Far, So Good… So What!، و در حالی که آلبوم در نهایت در ایالات متحده گواهی پلاتین دریافت کرد، ابتدا توسط منتقدان مورد تأیید قرار گرفت و آل موزیک از آلبوم شکایت کرد که آلبوم «فقدان وحدت مفهومی و لقمه موسیقی» است. که «میخواهد تهدیدآمیز به نظر برسد، اما بیشتر بهعنوان اجباری و تا حدودی نوجوان ظاهر میشود
زنگ در صلح (۱۹۹۰–۱۹۹۱)
پس از هوشیاری جدید Mustaine، مگادث جستجوی طولانی برای یک گیتاریست اصلی جدید را آغاز کرد. لی آلتوس از هیتن از جمله کسانی بود که تست داد، و همچنین اریک مایر از بند دارک انجل. مایر پس از جدایی کریس پولاند برای پیوستن به گروه دعوت شده بود، اما از ماندن در Dark Angel خودداری کرده بود.
دامبگ دارل از پنترا که در آن زمان نامشخص بود نیز تست داد و در ابتدا به او پیشنهاد شد. با این حال، دارل بدون برادرش، وینی پل ابوت، درامر پنترا، به گروه ملحق نمیشد و با استخدام نیک منزا، گروه مجبور شد دارل را رد کند.
در سال ۱۹۸۷، جف لومیس ۱۶ ساله (از سنگتوری و بعداً نورمور) تست داد. پس از آن، ماستین از مهارت و تست لومیس تعریف کرد، اما او را به دلیل سنش رد کرد. لومیس بعداً Cacophony را با مارتی فریدمن و جیسون بکر در تور دید و به فریدمن که به تازگی اولین تلاش انفرادی خود را با نام Dragon’s Kiss در سال ۱۹۸۸ منتشر کرده بود، از این تجربه گفت. فریدمن در نهایت برای آن نقطه تست داد، اما در ابتدا توسط ماستین به دلیل داشتن موهای رنگارنگ رد شد. با این حال، فریدمن پس از گذراندن آنچه که ماستین «راک استار ۱۰۱» نامید، رسماً در فوریه ۱۹۹۰ به مگادث پیوست.
چالشها
مگادث در طول فعالیت خود با موفقیتهای زیادی روبرو شد، اما چالشهای زیادی نیز داشت. دیو ماستین در دهههای ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ با مشکلاتی نظیر اعتیاد و مسائل شخصی دست و پنجه نرم میکرد، که بر عملکرد گروه تأثیر گذاشت. در سال ۲۰۰۲، ماستین به دلیل آسیب به اعصاب دستش برای مدتی مجبور به ترک موسیقی شد و مگادث بهطور موقت منحل شد. اما او در سال ۲۰۰۴ بهبود یافت و با آلبوم The System Has Failed دوباره به صحنه بازگشت.
موسیقی و مضمونها
موسیقی مگادث به دلیل ترکیب سریع و تکنیکی گیتار، ریفهای پیچیده، و سولوی گیتارهای متال شناخته میشود. متنهای آهنگهای آنها اغلب به مسائل سیاسی، جنگ، مرگ، و اجتماع میپردازد. دیو ماستین به عنوان نویسنده اصلی گروه، موضوعاتی مانند فساد دولت، جنگ سرد، و بحرانهای اجتماعی را در ترانههای خود بازتاب میدهد.
درباره
میتوان مگادث را تنها گروهی نامید با رهبری یک فرد نخبه به نام دیو ماستین که نوازندهای چیرهدست است، که همیشه در اشعار و مضامین خود، سیاستهای جهانی را نقد میکند. مگادث اوایل به گفته خود دیو ماستین، گروهی بود برای رقابت با گروه متالیکا، هرچند این موضوع پس از ۳۰ سال همچنان ادامه دارد، اما مگادث توانست با تکیه بر تکنیک نوازندگی و اشعار مفهومی به یکی از بزرگان موسیقی ترش متال تبدیل شود.
افتخارات
مگادث ۹ بار در جشنواره گرمی نامزد بهترین اجرا شده است که تنها ۲ بار در آن جا حاضر شده است. چهارمین آلبوم مگادث به نام (باشد که در صلح زنگ بزنید) یکی از بهترین آلبومهای سبک ترش متال یاد میشود که ریفهای سرعتی و سولوهای مارتی فریدمن از ویژگیهای آن است. پنجمین آلبوم مگادث به نام (شمارش معکوس تا انقراض) پر فروشترین آلبوم مگادث است. آنها همچنین بخاطر آلبوم پادآرمانشهر برنده جایزه گرمی شدند.[۹]
اعضا
در طی چندین سال فعالیت مگادث، اعضا گروه تغییرات بسیاری کرده است و بیش از ۲۰ هنرمند در این گروه مشارکت داشتهاند. به جز دیو ماستین رهبر مگادث، میتوان به دیوید الفسن (گیتار بیس) به عنوان یکی دیگر از اعضا اصلی گروه اشاره کرد، هرچند که در سال ۲۰۰۲ به دلیل اختلاف با ماستین از گروه جدا شد. اما در فوریه ۲۰۱۰ دیو ماستین در طی مصاحبهای خبر از بازگشت مجدد دیوید الفسن به گروه را داد.
در ۲۵ نوامبر سال ۲۰۱۴، شان دراور، نوازنده درامز گروه، اعلام کرد که برای دنبال کردن علایق خود در موسیقی، از مگادث جدا شده است و با کریس برادریک، گیتاریست گروه که همزمان با او از مگادث جدا شده بود، گروه «نافرمانی» را پایهگذاری کردند. شایعاتی مبنی بر متوقف شدن فعالیت مگادث منتشر شد. پس از آن کریس ادلر، نوازنده درامز گروه لمب آو گاد و کیکو لوریرو، نوازنده گیتار الکتریک گروه آنگرا، برای ضبط آلبوم جدید به گروه پیوستند.
فعلی
- دیو ماستین – گیتار، خواننده اصلی (۱۹۸۳–۲۰۰۲، ۲۰۰۳–اکنون)
- جیمز لومنزو – بیس، آواز پسزمینه (۲۰۰۶–۲۰۱۰، ۲۰۲۱–اکنون)
- دیرک وربِیرون – درام (۲۰۱۶–اکنون)
- تیمو مانتیساری – گیتار، آواز پسزمینه (۲۰۲۳–اکنون)
قبلی
گیتار الکتریک
- گرگ هندویدت: (۱۹۸۳–۱۹۸۴)
- کریس پالند: (۱۹۸۴–۱۹۸۷ و در آلبوم «The System Has Failed» در سال ۲۰۰۴)
- مایک البرت: (۱۹۸۵)
- جی رینالدز: (۱۹۸۷)
- جف یانگ: (۱۹۸۷–۱۹۸۹)
- مارتی فریدمن: (۱۹۹۰–۱۹۹۹)
- ال پیترلی: (۲۰۰۰–۲۰۰۲)
- گلن دراور: (۲۰۰۴–۲۰۰۸)
- کریس برادریک: گیتار، همخوان (۲۰۰۸–۲۰۱۴)
- کیکو لوریرو گیتار، (۲۰۱۵_۲۰۲۳)
گیتار باس
- مت کیسلشتان: (۱۹۸۳)
- دِیو الفسن: (۱۹۸۳ تا ۲۰۰۲–۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱)
- جیمز مکدانو: (۲۰۰۴–۲۰۰۶)
- جیمز لومنزو: (۲۰۰۶–۲۰۱۰)
درامز
- ریچارد گیراد: (۱۹۸۳)
- دیجون کروثرس: (۱۹۸۳–۱۹۸۴)
- لی راش: (۱۹۸۴)
- گر سموئلسن: (۱۹۸۴–۱۹۸۷)
- چاک بلر: (۱۹۸۷–۱۹۸۸)
- نیک منزا: (۱۹۸۹–۱۹۹۸، در سال ۲۰۰۴ به مدت کوتاهی بازگشت اما در اجرا یا ضبط هیچ آهنگی شرکت نداشت)
- جیمی دگروسو: (۱۹۹۸–۲۰۰۲)
- شان دراور: درام، پرکاشن (۲۰۰۴–۲۰۱۴)
- کریس ادلر (۲۰۱۵_۲۰۱۶)
ترانهشناسی
آلبومهای استودیویی
- کشتن کسب و کار من است… و کاسبی روبراه است! (۱۹۸۵)
- صلح خوب میفروشه… اما کیه که بخره؟ (۱۹۸۶)
- تا اینجای کار خوبه! خب که چی بشه! (۱۹۸۸)
- باشد تا آسوده زنگ بزنید (۱۹۹۰)
- شمارش معکوس برای انقراض (۱۹۹۲)
- یوثانیژیا (۱۹۹۴)
- نوشتههای مرموز (۱۹۹۷)
- خطر (۱۹۹۹)
- جهان نیازمند قهرمان است (۲۰۰۱)
- سیستم شکست خورده است (۲۰۰۴)
- پلشتیهای متحد (۲۰۰۷)
- آخر بازی (۲۰۰۹)
- سیزده (۲۰۱۱)
- ابربرخورددهنده (۲۰۱۳)
- ویرانشهر (۲۰۱۶)
- مریض، در حال مرگ… و مرده! (۲۰۲۲)
منابع
- ↑ Lewry, Fraser (September 20, 2022). "David Ellefson is no longer a member of Megadeth". متال همر. Retrieved August 7, 2024.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Phillips & Cogan 2009, pp. 156–157.
- ↑ Erlewine, Stephen Thomas. "Megadeth: Youthanasia". AllMusic. Retrieved December 8, 2013.
- ↑ Erlewine, Stephen Thomas. "Megadeth Biography". AllMusic. Retrieved August 24, 2022.
- ↑ Cecolini, Vinny (November 1998). "Foreclosure of a Team". Metal Hammer.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامRIAAوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "Megadeth". GRAMMY.com (به انگلیسی). March 17, 2014. Retrieved January 31, 2019.
- ↑ "The Band". megadeth.com. October 30, 2023. Retrieved October 30, 2023.
- ↑ "Watch Slayer's Kerry King thrash it up onstage with Megadeth… in 1984". Metal Hammer. September 20, 2022. Retrieved April 18, 2024.
پیوند به بیرون
| آلبومهای استودیویی |
|
|---|---|
| آلبومهای اجرای زنده | |
| آلبومهای گردآوریشده | |
| ئیپیها | |
| ترانهها |
|
| آلبومهای ویدئویی | |
| تورها | |
| مقالههای مرتبط | |
- مگادث
- برندگان جایزه گرمی
- بنیانگذاریهای ۱۹۸۳ (میلادی) در کالیفرنیا
- گروههای اسپید متال آمریکایی
- گروههای ترش متال کالیفرنیا
- گروههای موسیقی تشکیلشده در ۱۹۸۳ (میلادی)
- گروههای موسیقی دوباره ایجادشده در ۲۰۰۴ (میلادی)
- گروههای موسیقی لس آنجلس، کالیفرنیا
- گروههای موسیقی منحلشده در ۲۰۰۲ (میلادی)
- گروههای هوی متال کالیفرنیا
- هنرمندان رودرانر رکوردز
- هنرمندان کپیتال رکوردز
- هنرمندان یونیورسال رکوردز