مارکو بلترامی | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
نام تولد | مارکو ادوارد بلترامی |
زاده | ۷ اکتبر ۱۹۶۶ (۵۸ سال) لانگ آیلند، نیویورک، آمریکا |
سالهای فعالیت | ۱۹۹۴-اکنون |
مارکو بلترامی (به انگلیسی: Marco Beltrami) متولد ۷ اکتبر ۱۹۶۶) یک آهنگساز و رهبر ارکستر اهل آمریکا است. وی سازنده موسیقی بسیاری از آثار تلویزیونی و سینمایی است و بیشتر به خاطر فعالیتش در زمینه فیلمهای ترسناک مانند میمیک (۱۹۹۷)، دانشکده (۱۹۹۸)، رزیدنت ایول (۲۰۰۲)، از تاریکی نترس (۲۰۱۱) و زن سیاهپوش (۲۰۱۲) معروف شدهاست. دوستی و همکاری طولانی مدت بلترامی و وس کریون باعث شد که بلترامی در هفت فیلم از فیلمهای کریون که چهار فیلم آن مجموعه فیلمهای جیغ را تشکیل میداد، آهنگسازی کند. بلترامی تا کنون دو بار نامزد دریافت جایزه اسکار شدهاست، و جایزه ستلایت بهترین موسیقی فیلم را به خاطر فیلم روح موجسوار دریافت کردهاست.
آثار
فیلمها
دهه ۱۹۹۰ میلادی
سال | عنوان | یادداشت |
---|---|---|
۱۹۹۴ | بازی مرگ | |
۱۹۹۵ | نجوا | |
دوچرخه سوار | فیلم کوتاه | |
۱۹۹۶ | غیرانسان نما | فیلم تلویزیونی |
جیغ | ||
۱۹۹۷ | غریبه در خانه من | فیلم تلویزیونی |
میمیک | ||
جیغ ۲ | ||
۱۹۹۸ | هالووین اچ۲۰: ۲۰سال بعد | ناشناس |
۵۴ | ||
دیوید و لیزا | فیلم تلویزیونی | |
دانشکده | ||
۱۹۹۹ | مرد منها | |
دیبت وند | فیلم تلویزیونی | |
فلورنتاین | فیلم تلویزیونی | |
سهشنبهها با موری | فیلم تلویزیونی | |
پیادهروی در مصر |
دهه ۲۰۰۰ میلادی
سال | عنوان | یادداشت |
---|---|---|
۲۰۰۰ | خداحافظ کازانوا | |
کلاغ: رستگاری | ||
جیغ ۳ | ||
ثبت شده | ||
مراقب | ||
اتوبان ۳۹۵ | ||
دراکولا ۲۰۰۰ | ||
۲۰۰۱ | چشمفرشتهای | |
لذت سواری | ||
۲۰۰۲ | زندگیهای خطرناک پسران آلتر | |
من دینا هستم | ||
رزیدنت ایول | به اشتراک گذاشته شده با مرلین منسون | |
تیغه ۲ | ||
۲۰۰۳ | دراکولا ۲: معراج | فیلم ویدوئویی |
نابودگر ۳: خیزش ماشینها | ||
۲۰۰۴ | پسر جهنمی | |
من، ربات | ||
پرواز فونیکس | ||
۲۰۰۵ | ملعون | |
سه ایکس: وضعیت اتحادیه | ||
سه تدفین ملکیداس استرادا | ||
چشم قرمز | ||
۲۰۰۶ | جهان زیرین: تکامل | |
طالع | ||
۲۰۰۷ | اسارت | |
جایگزین | ||
نامرئی | ||
۳:۱۰ به یوما | نامزد - جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم نامزد - بهترین میکس صدا | |
جانسخت ۴ | ||
۲۰۰۸ | چشم | |
سرگرمی | ||
مکس پین | ||
غریزه جنایت | فقط غریزه جنایت: دشمن شماره یک مردم | |
۲۰۰۹ | در مه الکتریکی | |
مهلکه | نامزد - جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم نامزد - جایزه انجمن منتقدان فیلم برای بهترین آهنگساز | |
پیشگویی |
دهه ۲۰۱۰ میلادی
سال | عنوان | یادداشت | |||
---|---|---|---|---|---|
۲۰۱۰ | مردان رپو | ||||
جونا هکس | به اشتراک گذاشته شده با مستودون | ||||
روح من برای گرفتن | |||||
۲۰۱۱ | غروب آفتاب محدود | فیلم تلویزیونی | |||
روح موجسوار | جایزه ستلایت بهترین موسیقی فیلم | ||||
جیغ ۴ | |||||
از تاریکی نترس | |||||
چیز | |||||
۲۰۱۲ | زن سیاهپوش | ||||
مشکل با منحنی | |||||
جلسات | |||||
۲۰۱۳ | بدنهای گرم | ||||
جانسخت ۵ | |||||
برفشکن | |||||
جنگ جهانی زد | |||||
ولورین | |||||
کری | جایگزینی با جان پوول | ||||
مرد خانه | |||||
۲۰۱۴ | مرد نوامبر | ||||
۲۰۱۶ | خدایان مصر |
- |
۲۰۱۹ | تیری در تاریکی | |
۲۰۲۱ | آشوب مدام |
تلویزیون
سال | عنوان | یادداشت |
---|---|---|
۲۰۰۹–۲۰۱۱ | وی | ۲۲ قسمت |
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Marco Beltrami». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۹ ژوئیه ۲۰۱۱.