قناعت [ ق َ ع َ ] به معنی خرسندی، رضا به قسمت، بسنده کردن، راضی شدن به اندک چیز و به قسمت خود است.[۱]
ادبیات
ز عالم بهدست آوری گوشهای
به صبر و قناعت خوری توشهای
(ابوالقاسم فردوسی)
قناعت توانگر کند مرد را
خبرکن حریص جهانگرد را
(سعدی)
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «معنای واژه قناعت». لغتنامه دهخدا. لغتنامه دهخدا. دریافتشده در ۶ ژوئیه ۲۰۱۲.[پیوند مرده]
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به قناعت در ویکیگفتاورد موجود است.
معنای contentment را در ویکیواژه، واژهنامهٔ آزاد، ببینید.