| عملیاتهای تلافیجویانه | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از شورش فدائیان فلسطین (در خلال درگیری اسرائیل و اعراب) | |||||||
حمله اسرائیل به ایستگاه پلیس قلقیلیه در اکتبر ۱۹۵۶ | |||||||
| |||||||
| طرفهای درگیر | |||||||
|
|
پشتیبانی شده توسط: | ||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
|
فهرست رئیسجمهورهای اسرائیل حییم وایزمن (۱۹۴۸–۱۹۵۲) یوسف اسپرینزاک (۱۹۵۲) اسحاق بن زوی (۱۹۵۲–۱۹۶۳) کادیش لوز (۱۹۶۳) زالمان شائزیر (۱۹۶۳–۱۹۷۰) داوید بن گوریون (۱۹۴۸–۱۹۵۴, ۱۹۵۵–۱۹۶۳) موشه شارت (۱۹۵۴–۱۹۵۵) لوی اشکول (۱۹۶۳–۱۹۶۹) |
جمال عبدالناصر رئیسجمهور مصر (۱۹۵۶–۱۹۷۰) حافظ اسد رئیسجمهور سوریه (۱۹۷۱–۲۰۰۰) ملک حسین پادشاه اردن (۱۹۵۲–۱۹۹۹) | ||||||
| تلفات و خسارات | |||||||
| ۴۰۰–۹۶۷ نظامی و غیرنظامی در این دوره بر اثر حملات فدائیان کشته شدند (۱۹۵۱–۵۵)[۱][۲] | ۲٬۷۰۰–۵٬۰۰۰ غیرنظامیان و سربازانی که در عملیات تلافیجویانه کشته شدند (۱۹۵۱–۵۵)[۳] | ||||||
عملیاتهای تلافیجویانه (انگلیسی: Reprisal operations) یا عملیاتهای انتقامجویانه حملاتی بودند که توسط نیروهای دفاعی اسرائیل در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در پاسخ به حملات مکرر فدائیان فلسطین انجام شد که طی آن شبهنظامیان مسلح عرب از سوریه، مصر و اردن به اسرائیل نفوذ میکردند تا به غیرنظامیان و سربازان اسرائیلی حمله کنند. بیشتر عملیاتهای تلافیجویانه پس از حملاتی انجام شد که منجر به تلفات اسرائیلیها گردید.
هدف این عملیات - از دیدگاه مقامات اسرائیلی - ایجاد بازدارندگی و جلوگیری از حملات آینده بود. دو عامل دیگر در پشت این حملات، بازگرداندن روحیه عمومی و آموزش واحدهای تازه تشکیل شده ارتش اسرائیل بود. تعدادی از این عملیاتها شامل حمله به روستاها و غیرنظامیان فلسطینی در کرانه باختری، از جمله کشتار قبیه در سال ۱۹۵۳ بود.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ "Map of Fedayeen Raids 1951–1956". آژانس یهود. Archived from the original on 23 June 2009.
- ↑ Martin Gilbert (2005). The Routledge Atlas of the Arab-Israeli Conflict. Routledge. p. 58. ISBN 978-0-415-35901-6.
- ↑ Benvenisti, 412–416
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Reprisal operations». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ ژوئیه ۲۰۲۵.
