عمر بن خطاب در آخرین روزهای عُمر خود، شش تن از صحابیان را مأمور نمود در مدت سه روز خلیفه مسلمانان را تعیین کنند. این شش نفر عبارت بودن از:
به نوشته تاریخ یعقوبی، عُمَر ابوطلحه انصاری را بر این کار گماشت و گفت: اگر چهار نفر نظری دادند و دو نفر مخالف شدند، آن دو نفر را گردن بزن و اگر سه نفر توافق کردند و سه نفر مخالفت نمودند، سه نفری که عبد الرحمن در میان ایشان نیست، گردن بزن، و اگر سه روز گذشت و بر کسی توافق حاصل نکردند، همه ایشان را گردن بزن».[۱]
یعقوبی در ادامه میافزاید، در این سه روز مذاکرات زیادی انجام گشت و نتیجه بین علی و عثمان مردّد شد. عبدالرحمن از علی پرسید: اگر با تو بیعت کنیم آیا حاضر میشوی به کتاب خدا و سنت رسولالله و به شیوه دو خلیفه پیشین رفتار کنی؟ جواب علی به عبدالرحمن این جمله بود که: فقط به کتاب خدا و سنت رسولالله عمل خواهم کرد. عبدالرحمن همین سؤال را از عثمان کرد و عثمان جواب مثبت داد و همه شرایط را پذیرفت و لذا او به خلافت رسید. بعدا تمامی اعضای شورا به شمول علی ابن ابیطالب و زبیر بن عوام با عثمان بن عفان بیعت نمودند.[۲]
پانویس
- ↑ ترجمه تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۵۰ و نیز بنگرید به: التنبیه و الاشراف، ص ۲۶۷
- ↑ ترجمه تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۵۳