سوخت هستهای به موادی گفته میشود که میتوان از آنها برای تولید انرژی هستهای استفاده کرد. تاکنون رایجترین سوخت هستهای، مواد شکافتپذیر مانند اورانیوم و پلوتونیوم بودهاند که از چرخه سوخت هستهای به دست میآیند. برخی مواد مانند دوتریوم و تریتیوم و هلیوم۳ که در فرایند همجوشی هستهای بکار میروند نیز به عنوان سوخت هستهای در نظر گرفته شدهاند.[۱][۲]
تولید سوخت هسته ای
[ویرایش]برای تولید سوخت هستهای اورانیوم غنی شده به یک کارخانه تولید سوخت منتقل شده و در آنجا به پودر اورانیوم دیاکسید تبدیل میشود. در مرحله بعد این پودر فشرده میشود تا گلولههای سوخت کوچکی ایجاد شود و برای تولید ماده سرامیکی سخت گرم میشود.
سوخت هستهای برای اولین بار در سال ۱۹۰۴ توسط جیمز چدویک به وجود آمد و رفته رفته جای سوختهای تجدید پذیر را در سرتاسر دنیا گرفت.
نگارخانه
[ویرایش]-
کمیسیون ساماندهی هستهای (NRC) تصویر گلولههای سوخت پرتوتاب نشده (تازه).
-
تصویر NRC از گلولههای سوخت تازه آماده برای مونتاژ.
-
تصویر NRC از سوخت تازه در حال بازرسی.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Archived copy" (PDF). Archived (PDF) from the original on 2016-10-21. Retrieved 2016-06-04.
{{cite web}}
: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) - ↑ Hargraves, Robert. "Liquid Fuel Nuclear Reactors". Forum on Physics and Society. APS Physics. Retrieved 14 July 2018.