![]() نشان دانشکده | |
نام دیگر | دانشکدهٔ علوم پزشکی امام جعفر صادق |
---|---|
نوع | سراسری (دولتی) |
بنیانگذاری شده | ۱۳۷۹ خورشیدی |
بنیانگذاران | احمد انصاری |
وابستگی | وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی |
ارائه دهنده رشتههای | پیراپزشکی و پرستاری |
رئیس | مهدی محسنزاده |
اعضای هیئت علمی | ۳۲ نفر[۱] |
دانشجویان | ۵۰۰ نفر[۲] |
موقعیت | گراش |
وبگاه |
دانشکدهٔ علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گراش یا دانشکدهٔ علوم پزشکی امام جعفر صادق دانشکدهای مستقل[۳] و زیر نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است که در شهر گراش واقع شدهاست.[۴] این دانشکده در سال ۱۳۷۹ تحت عنوان دانشکدهٔ پیراپزشکی زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی شیراز شروع به کار کرد و در سال ۱۳۹۰ به دانشکدهٔ علوم پزشکی گراش ارتقا یافت. دانشکدهٔ علوم پزشکی گراش بزرگترین مجموعهٔ آموزشی خیرساز در جنوب استان فارس است و در زمینی به مساحت ۱۷۰ هکتار، در قسمت شمالی شهر گراش بنا شدهاست.[۵] بانی این مجتمع علمی شیخ احمد انصاری است.[۶]
تاریخچه
اندیشهٔ تأسیس دانشکدهٔ علوم پزشکی در بین مردم گراش زمانی شکل گرفت که بر اثر کمبود پزشک در ایران، پزشکانی از هند و پاکستان به کار طبابت در ایران مشغول بودند.[۷] تأسیس دانشکدهٔ پیراپزشکی گراش در ۱۰ دی ۱۳۶۸ توسط شورای گسترش دانشگاههای علوم پزشکی سراسر کشور مورد موافقت اصولی قرار گرفت و کلنگ این مجتمع در سال ۱۳۶۹ با حضور رضا ملکزاده، وزیر وقت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، به زمین زده شد.[۸] نقشهها و طرحهای ساخت این دانشکده توسط ادارهٔ مهندسی دانشگاه علوم پزشکی استان فارس تهیه شد و ساخت آن با هزینهٔ شیخ احمد انصاری و توسط اهالی گراش، در زمینی به مساحت ۶۰۰٬۰۰۰ متر مربع و با زیربنای ۳۵٬۰۰۰ متر مربع، در قالب سازهٔ بتنی آغاز شد.[۹][۶] ساختمان این مجتمع پس از هفت سال در ۱۳۸۶ به بهرهبرداری رسید و دانشکدهٔ علوم پزشکی که تا پیش از آن در محلی موقت مستقر بود، به محل اختصاصیاش منتقل شد.[۱۰] در سال ۱۳۷۹ این دانشکده با رشتهٔ کاردانی علوم آزمایشگاهی زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی شیراز آغاز به کار کرد.[۱۱] این دانشکده در سال ۱۳۹۰ به «دانشکدهٔ علوم پزشکی گراش» ارتقا یافت و به صورت واحدی مستقل زیر نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درآمد. به دنبال آن، دانشکدهٔ پرستاری گراش نیز در همان سال افتتاح شد.[۱][۱۲][۱۳]
ساختمانها
ساختمان آموزشی دانشکدهٔ علوم پزشکی گراش، ۱۸٬۰۰۰ متر مربع زیربنا دارد. همچنین دو واحد آزمایشگاه به مساحت هر کدام ۹٬۰۰۰ متر مربع، خوابگاه با زیربنای ۱٬۰۰۰ متر مربع و کتابخانهای با زیربنای ۳٬۰۰۰ متر مربع از دیگر قسمتهای این مجتمع محسوب میشوند. علاوه بر آن، ساختمانهای اداری با ۵٬۰۰۰ متر مربع و مسجد با ۱٬۶۰۰ متر مربع مساحت، در این مجتمع واقع شدهاند. سالن آمفیتئاتر این دانشکده نیز ۳٬۰۰۰ متر مربع زیربنا و ۶۰۰ نفر گنجایش دارد.[۱۴]
دانشکدهها و رشتهها
این دانشکده در دههٔ هفتاد، رشتههای پرستاری، مامایی، علوم آزمایشگاهی، رادیولوژی، هوشبری و اتاق عمل را آموزش میداد.[۱۵] امروزه دانشکدهها و رشتههای موجود در این واحد آموزشی به شرح زیر اند:
دانشکدهٔ پیراپزشکی
|
دانشکدهٔ پرستاری
|
دانشکدهٔ پزشکی
|
|
آزمایشگاهها

- آزمایشگاه میکروبشناسی (میکروبیولوژی عمومی و پزشکی)
- آزمایشگاه خونشناسی (هماتولوژی ۱ و ۲)
- آزمایشگاه ایمونولوژی (سرولوژی)
- آزمایشگاه بیوشیمی بالینی
- آزمایشگاه بیوشیمی عمومی
- آزمایشگاه شیمی
- آزمایشگاه قارچشناسی
- آزمایشگاه انگلشناسی ۱ و ۲
- آزمایشگاه هورمونشناسی
- آزمایشگاه بافتشناسی
- آزمایشگاه سمشناسی
- آزمایشگاه پاتولوژی (آسیبشناسی)
- آزمایشگاه فیزیولوژی
- آزمایشگاه انگل و حشره
- آزمایشگاه ویروسشناسی[۱۶]
بیمارستان

بیمارستان امیرالمؤمنین علی گراش بیمارستانی ۱۱۰ تختخوابی و آموزشی درمانی در گراش، وابسته به این دانشکده است که کار ساخت آن در سال ۱۳۵۹ با همکاری خیرین بومی آغاز شده و در سال ۱۳۶۸ با حضور رضا ملکزاده، وزیر وقت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، افتتاح شدهاست.[۱۷] این بیمارستان علاوه بر دارا بودن بخشهای متعدد بستری و کلینیکی، دارای مرکز فوقتخصصی پیشگیری از سرطان و مرکز درمان ناباروری است.[۶][۱۸][۱۹]
مرکز تحقیقاتی
مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی گراش از سال ۱۳۸۴ فعالیت خود را آغاز کرد. این مرکز تحقیقات در زمینهٔ تحقیق بر روی بیماریهای عفونی همانند ایدز، هپاتیت و…، انواع بیماریهای ژنتیکی همچون ناشنوایی، تالاسمی و… و همچنین سرطان فعالیت میکند. دارا بودن تجهیزات پیشرفته، امکان انجام بسیاری از طرحهای پژوهشی را در این مرکز فراهم نمودهاست.[۱۲]
پیوند به بیرون
- دانشکدهٔ علوم پزشکی گراش
- پایگاه اطلاعرسانی معاونت فرهنگی و دانشجویی (مفدا) دانشکدهٔ علوم پزشکی گراش
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «علمسنجی دانشکده علوم پزشکی گراش». سامانه علمسنجی دانشگاههای علوم پزشکی ایران. دریافتشده در ۲۸ دی ۱۳۹۷.
- ↑ «گزارشی از وضعیت بهداشت و درمان در گراش». تابناک.
- ↑ خواجهپور، «رؤیای پزشکی بر باد رفت»، هیمه، ۱۰.
- ↑ «دانشکده علوم پزشکی گراش». مرجع دانشگاههای ایران. دریافتشده در ۲۸ دی ۱۳۹۷.
- ↑ «بزرگترین مجموعهٔ آموزشی خیرساز جنوب فارس»، صدا و سیما.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ «مرکز سرطانشناسی گراش در کشور حائز اهمیت است». میلاد لارستان. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ اکتبر ۲۰۱۶.
- ↑ صلاحی، جامعهشناسی گراش، ۲۸۲.
- ↑ صلاحی، جامعهشناسی گراش، ۲۷۹.
- ↑ طاهری، فارسنامهٔ دوم، ۲: ۹۳۸.
- ↑ صلاحی، جامعهشناسی گراش، ۲۷۹.
- ↑ صلاحی، جامعهشناسی گراش، ۲۸۰.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ «معرفی» (PDF). دانشکده علوم پزشکی گراش.
- ↑ «محل تلاقی اندیشههای خیر و رؤیای پزشکشدن»، مهر.
- ↑ طاهری، فارسنامهٔ دوم، ۲: ۹۳۸.
- ↑ طاهری، فارسنامهٔ دوم، ۲: ۹۳۸.
- ↑ صلاحی، جامعهشناسی گراش، ۲۸۰.
- ↑ صلاحی، جامعهشناسی گراش، ۳۰۷.
- ↑ «سه بخش جدید با حضور وزیر بهداشت در بیمارستان گراش راه اندازی شد». خبرگزاری جمهوری اسلامی. بایگانیشده از اصلی در ۲۵ آوریل ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۶.
- ↑ «سه بخش جدید در بیمارستان گراش راه اندازی شد امکان حضور خبرنگاران در این سفر پیشبینی و فراهم نشد». ایسنا | فارس. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۲-۰۶.
منابع
- خواجهپور، محمد (تابستان ۱۳۹۵). «رؤیای پزشکی بر باد رفت». هیمه. گراش. ۲ (۳): ۱۰-۱۱.
- صلاحی، عبدالعلی (۱۳۹۴). جامعهشناسی گراش. شیراز: دانشنامهٔ فارس. شابک ۶۰۰-۹۰۳۳۵-۷-۸.
- طاهری، عبدالمحمد (۱۳۸۱). فارسنامهٔ دوم: شناختی تاریخی، فرهنگی، اقتصادی. ج. ۲. شیراز: امیدواران. شابک ۹۶۴-۶۶۲۳-۵۵-۷.
- «محل تلاقی اندیشههای خیر و رؤیای پزشکشدن». خبرگزاری مهر. ۲۴ اسفند ۱۳۸۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ اسفند ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲۰ تیر ۱۴۰۱.
- «بزرگترین مجموعهٔ آموزشی خیرساز جنوب فارس». خبرگزاری صدا و سیما. ۹ بهمن ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ اسفند ۱۴۰۳. دریافتشده در ۲۸ دی ۱۳۹۷.