باطرون که به صورت باطرن و باطروق هم نوشته شدهاست، در شاهنامه نام یک سردار رومی است که در جریان دومین نبرد ایران و روم، در حلب شکست خورد.
باطرون پس از این شکست، از نوشین روان زنهار خواست، یعنی از او درخواست نمود که به خودِ او و باقیماندهٔ سپاهش امان دهد.
حکیم فردوسی در بیت زیر، وقایع جنگ دوم ایران و روم را چنین خلاصه کردهاست:
حلب شد بکردارِ دریای خون | بزنهار شد لشکرِ باطرون[۱] |
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۳۲
منابع
[ویرایش]- شاهنامهٔ فردوسی
- پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)