
انگشت وسط، یا انگشت میانی یک اشارهٔ دست توهینآمیز است. این اشاره بیانگر میزان متوسط تا شدید تحقیر است و تقریباً معادل عبارتهای «"برو به جهنم»، «گور بابات»، «گاییدمت»، یا «برو در خودت بذار» است. این حرکت با نشاندادن پشت دستی که تنها انگشت میانی آن به سمت بالا کشیده شده است، انجام میشود، هرچند در برخی مناطق، انگشت شست نیز کشیده میشود. دراز کردن این انگشت در چندین فرهنگ، به ویژه در جهان غرب، نماد تحقیر محسوب میشود. بسیاری از فرهنگها از حرکات مشابهی برای نشان دادن بیاحترامی استفاده میکنند، اگرچه برخی دیگر از آن برای اشاره بدون قصد بیاحترامی بهره میبرند. این اشاره معمولاً برای بیان تحقیر به کار میرود اما میتواند بهصورت طنز یا شوخی نیز استفاده شود.
پیشینهٔ این حرکت به یونان باستان بازمیگردد و در روم باستان نیز مورد استفاده قرار میگرفت. از نظر تاریخی، این حرکت نمایانگر آلتپرستی بود. در اوایل قرن نوزدهم، این اشاره بهتدریج به عنوان نشانهای از بیاحترامی شناخته شد و توسط هنرمندان موسیقی (و بهویژه در میان بازیگران، افراد مشهور، ورزشکاران و سیاستمداران) استفاده شد؛ با این حال، بیشتر مردم هنوز این حرکت را زشت میدانند. در دورههای معاصر، خم کردن انگشت اشاره و انگشت حلقه در دو طرف انگشت وسط، به عنوان نمادی از بیضه تعبیر شده است.[۱]
دوران کلاسیک

اشاره به انگشت وسط در زمانهای باستان نمادی از آمیزش جنسی بود که برای تحقیر، ترساندن و تهدید فردِ گیرنده استفاده میشد.[۳] این حرکت همچنین نماد آلتپرستی بود، بهطوری که انگشتان کنار انگشت وسط نمایانگر بیضهها بودند؛[۴] به دلیل این ارتباط نزدیک، این اشاره ممکن است خاصیت دفع شر پیدا کرده باشد.[۵] در دنیای دریای مدیترانه در سدهٔ ۱ میلادی، دراز کردن «انگشت» یکی از روشهای متعددی بود که برای دور کردن تهدید دائمی چشمزخم به کار میرفت.[۶]
در یونانی، این اشاره katapygon[۷][۸] (κατάπυγον، از kata – κατά، به معنای «پایین»[۹] و pugē – πυγή، به معنای «پشت، باسن»[۱۰]) نامیده. در کمدی یونان باستان، این حرکت به عنوان نشانهای از توهین به دیگران به کار میرفت و واژهٔ katapugon همچنین به «مردی که تسلیم دخول مقعدی میشود» اشاره داشت[۱۱] و katapygaina برای زنان به کار میرفت.[۱۲] در نمایشنامهٔ ابرها از آریستوفان (۴۲۳ پ.م.)،[۱۳] هنگامی که شخصیت سقراط در حال امتحان گرفتن از شاگرد خود دربارهٔ اوزان شعری است، استرپسیادس اعلام میکند که به خوبی میداند دَکتیل چیست و انگشت وسط خود را نشان میدهد. این اشاره یک بازی تصویری بر اساس دو معنای واژهٔ یونانی daktylos است، هم به معنای «انگشت» و هم یک میزان شعری که از یک هجای بلند و دو هجای کوتاه تشکیل شده، مانند مفاصل یک انگشت (— ‿ ‿, که همچنین در یک متن لاتین قرون وسطی به عنوان بازی تصویری بر روی آلت تناسلی و بیضهها ظاهر میشود[۱۴]). سقراط کسی که این اشاره را انجام میداد «بیادب و نادان» خواند.[۱۳][۱۵] این حرکت در نمایشنامهٔ صلح نیز به عنوان شکلی از تمسخر ظاهر میشود، همراه با رها کردن باد معده در صورت کسی.[۱۶][۱۷] کاربرد این اشاره بعدها در سودا توضیح داده شد و در آداگیا اثر دسیدریوس اراسموس نیز آورده شد.[۱۸][۱۹] فعل «بازی کردن به سبک سیفنیان» نیز در یک قطعه از آریستوفان دیده میشود که معنای مشابهی دارد.[۲۰][۲۱] این کاربرد بار دیگر در سودا توضیح داده شده، جایی که گفته میشود این عبارت به معنای «لمس کردن مقعد با انگشت» است.[۲۲] دیوژن لائرتی نقل میکند که فیلسوف کلبی دیوژن کلبی این اشاره را به خطیب دموستن در آتن سدهٔ چهارم پ.م. نشان داده است.[۲] در گفتارهای اپیکتت، هدف دیوژن یکی از سوفسطائیان است.[۲۳]
در لاتین، انگشت وسط digitus impudicus نامیده میشد که به معنای «انگشت بیشرمانه، ناشایست یا توهینآمیز» بود.[۴] در سدهٔ ۱ میلادی، پرسیوس بستگان خرافاتی زن را توصیف میکند که افسونهایی با «انگشت بدنام» (digitus infamis) و «آب دهان تطهیرکننده» میساختند.[۲۴][۲۵] در ساتیرکان، زنی سالخورده از گرد و غبار، آب دهان و انگشت وسط خود برای علامتگذاری بر پیشانی پیش از افسون استفاده میکند.[۲۶] مارشال نیز شخصیتی را توصیف میکند که «انگشت ناشایست» را به سمت سه پزشک دراز میکند.[۴][۲۷] در یکی دیگر از اشعار او، آمده است: «بلند بخند، سِکستیلیوس، به هر کسی که تو را cinaedus میخواند و انگشت وسطت را دراز کن.»[۲۸][۲۹]
ایالات متحدهٔ آمریکا

جسی شایدلور، زبانشناس، روند تکامل این اشاره را در ایالات متحدهٔ آمریکا به دههٔ ۱۸۹۰ میلادی نسبت میدهد. به گفتهٔ انسانشناس دزموند موریس, این اشاره احتمالاً از طریق مهاجران ایتالیایی به ایالات متحده وارد شده است. اولین حضور مستند انگشت در ایالات متحده در سال ۱۸۸۶ بود، زمانی که چارلز "اولد هاس" رادبورن، یک پیچر بیسبال در حال عکس گرفتن از یک عضو تیم رقیب بود که انگشت وسط خود را به او نشان میداد.
استفاده از این اشاره در مکانهای عمومی، در حالی که زشت به نظر میآید، غیرقانونی نیست، زیرا به عنوان یک نوع ارتباطی بیانی که تحت حمایت متمم اول قانون اساسی قرار دارد، شناخته میشود. در برخی موارد، افسران پلیسی که این اشارهٔ توهینآمیز به آنها نشان داده شده است، افرادی را که این کار را انجام دادهاند متوقف، جریمه یا دستگیر کردهاند. با این حال، این عمل نه یک جرم است و نه حتی یک دلیل معقول برای متوقف کردن فردی محسوب میشود، و پلیسی که این کار را انجام دهد، «یک حق قانونی بهطور واضح و آشکار» را نقض کرده است و اگر این کار را انجام دهد، از مصونیت صلاحیتی برخوردار نیست، به این معنی که میتوانند برای توقف و/یا دستگیری غیرقانونی خود تحت تعقیب قضائی قرار گیرند.
استفادهٔ سیاسی و نظامی

این حرکت در رویدادهای سیاسی دخالت داشته است. در جریان حادثهٔ یواساس پوئبلو که در آن یک کشتی آمریکایی توسط کرهٔ شمالی به اسارت درآمد، اعضای خدمهٔ آمریکایی که اسیر شده بودند، اغلب بهطور پنهانی انگشت وسط نشان میدادند تا استفادهٔ کرهایها از این تصاویر در تبلیغاتشان را تضعیف کنند. کرهایها که از معنای این حرکت بیاطلاع بودند، در ابتدا از سوی زندانیان به آنها گفته شد که این یک «نشانهٔ خوششانسی هاوایی» است. وقتی که نگهبانان بالاخره متوجه شدند، اعضای خدمه تحت ضربات شدید قرار گرفتند.[۳۱] ابی هافمن در کنوانسیون ملی دموکراتیک ۱۹۶۸ از این حرکت استفاده کرد.[۳] رونالد ریگان، در حالی که فرماندار کالیفرنیا بود، به معترضان ضدفرهنگ در برکلی انگشت وسط نشان داد.[۳] نلسون راکفلر، که آن زمان معاون رئیسجمهور ایالات متحده بود، این حرکت را در یک توقف کارزاری در نزدیکی بینگهمتون، نیویورک به سوی کسانی که او را هو میکردند، انجام داد، که باعث شد این حرکت به «ژست راکفلر» معروف شود.[۳] در سال ۱۹۸۲، پیر ترودو، نخستوزیر وقت کانادا، به معترضان در سلمون آرم انگشت وسط نشان داد،[۳۲] که باعث شد این حادثه به «سلام سلمون آرم» معروف شود.[۳۳] خود این حرکت به «سلام ترودو» نیز نامیده شده است.[۳۴] رئیسجمهور سابق جرج دابلیو. بوش در حالی که فرماندار تگزاس بود، در یک تأسیسات تولیدی در آستین به دوربین انگشت وسط نشان داد و گفت که این «فقط یک سلام پیروزی با یک انگشت» بود.[۳۵] انتونی وینر بعد از اینکه از دفتر مرکزی انتخابات خود خارج شد و انتخابات مقدماتی ۲۰۱۳ نیویورک را باخت، به خبرنگاران انگشت وسط نشان داد.[۳۶] در جریان انتخابات فدرال آلمان ۲۰۱۳، نامزد اصلی حزب سوسیال دموکرات آلمان، پر اشتاینبروک بهطور جنجالی در یک مصاحبهٔ تصویری با ضمیمهٔ مجلهٔ زوددویچه تسایتونگ انگشت وسط نشان داد.[۳۷]
در جریان جنگ جهانی دوم، گروه هوابرد ۹۱ از نیروی هوایی نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا این حرکت را بهعنوان «سلام انگشت سخت» مینامید. این حرکت به شکلی شوخطبعانه برای نشان دادن اینکه یک خلبان اشتباهی مرتکب شده یا تخلفی کرده است، استفاده میشد؛ این عبارت اشاره به اصطلاحات عامیانهٔ بریتانیایی برای بیتوجهی (یعنی «انگشتت رو از پشت دربیار») داشت.[۳۸] «دستور انگشت سخت» پس از جنگ بهعنوان یک سری جوایز از سوی انجمن جانبازان گروه هوابرد ۹۱، با مجسمههای چوبی از یک دست که انگشت وسط نشان میداد، ادامه یافت.[۳۹] در سال ۲۰۰۵، در جریان جنگ عراق، سرگرد گانری مایکل برگاردت پس از اینکه بمب کنارجادهای نتوانست او را بکشد، به سمت شورشیان عراقی که به نظر میرسید او را تماشا میکنند، این حرکت را انجام داد و عکسی از آن منتشر شد.
این حرکت در جلسات قضائی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. دادگاه استیناف در هارتفورد، کنتیکت در سال ۱۹۷۶ حکمی صادر کرد که نشان دادن انگشت وسط توهینآمیز است اما نه فحش، بعد از اینکه یک افسر پلیس یک نوجوان ۱۶ ساله را به دلیل اینکه به افسر انگشت وسط نشان داده بود، به توهین متهم کرد.[۴۰] این پرونده به دادگاه عالی کنتیکت ارجاع شد،[۴۱] که حکم را تأیید کرد.[۴۲] در مارس ۲۰۰۶، یک دادخواست فدرال در خصوص مسئلهٔ آزادی بیان مطرح شد.[۴۳]
دست دادن انگشت وسط باعث پیامدهای منفی شده است. یک مرد مالزیایی پس از اینکه در یک تعقیب و گریز خودرویی به یک راننده انگشت وسط نشان داد، به دلیل ضرب و شتم شدید کشته شد.[۴۴] یک مرد پاکستانی نیز به دلیل این حرکت توسط امارات متحدهٔ عربی اخراج شد چرا که این حرکت ناقض قوانین و بیادبی است.[۴۵]
افراد به عنوان یک روش اعتراض انگشت وسط نشان دادهاند. در یک کنسرت، ریکی مارتین به تصویر جرج دابلیو. بوش انگشت وسط نشان داد تا علیه جنگ عراق اعتراض کند.[۴۶] معترضان صرب به سفارت روسیه انگشت وسط نشان دادند و در جمهوری چک به عنوان اعتراض به ناتوانی دولت این حرکت انجام شد.[۴۷] در همان سالها، بسیاری از شهروندان ایتالیا این حرکت را بهعنوان اعتراض به مالیاتی که «شبیهسازی» از دولت نامیده میشد، استفاده کردند.[۴۸]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Rosewarne, Lauren (2013). American Taboo: The Forbidden Words, Unspoken Rules, and Secret Morality of Popular culture. Abc-Clio. p. 51. ISBN 9780313399343.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Diogenes Laërtius. "Lives of Eminent Philosophers VI.2.34" (به یونانی کهن). Perseus Project. Retrieved July 11, 2012.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Oricchio, Michael (June 20, 1996). "Davis' Infamous Finger Salute Has Had a Big Hand in History; Folklorists: Roots Go Back At Least 2,000 Years To Ancient Rome". San Jose Mercury News. p. 16A. Retrieved July 9, 2012. (نیازمند آبونمان)
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Nasaw, Daniel (February 6, 2012). "When did the middle finger become offensive?". BBC News Magazine. BBC. Retrieved February 7, 2012.
- ↑ Corbeill, Anthony (2003). Nature Embodied: Gesture in Ancient Rome. Princeton University Press. p. 6. ISBN 978-0-691-07494-8.
- ↑ Malina, Bruce J. (2001). The New Testament World: Insights from Cultural Anthropology (3 ed.). Louisville: Westminster John Knox Press. p. 124. ISBN 978-0-664-22295-6.
- ↑ Liddell, Henry George; Robert Scott (1940). "A Greek–English Lexicon: κατάπυγον". Oxford University Press (via Perseus Project). Retrieved July 11, 2012.
- ↑ Halperin, David M.; Winkler, John J. (1992). Before Sexuality: The Construction of Erotic Experience in the Ancient Greek World. Princeton University Press. p. 186. ISBN 978-0-691-03538-3.
- ↑ Liddell, Henry George; Robert Scott (1940). "A Greek–English Lexicon: κατά". Oxford University Press (via Perseus Project). Retrieved July 11, 2012.
- ↑ Liddell, Henry George; Robert Scott (1940). "A Greek–English Lexicon: πυγή". Oxford University Press (via Perseus Project). Retrieved July 11, 2012.
- ↑ Cohen, Beth (2000). Not the classical ideal: Athens and the construction of the other in Greek art. Brill. p. 186.
- ↑ Calame, Claude; Lloyd, Janet (1999). The Poetics of Eros in Ancient Greece. Princeton University Press. p. 136. ISBN 978-0-691-04341-8.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Dover, K.J. (1968). Aristophanes Clouds. Oxford University Press. pp. xvii, 181. ISBN 0-19-814395-8.
- ↑ Adams, J.N. (1982). The Latin Sexual Vocabulary. Johns Hopkins University Press. p. 39.
- ↑ Aristophanes. "Clouds (ll. 650-6)". Perseus Project. Retrieved July 11, 2012.
- ↑ Aristophanes. "Peace (ll. 546-9)" (به یونانی کهن). Perseus Project. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ Liddell, Henry George; Robert Scott (1940). "A Greek–English Lexicon: σκιμαλίζω". Oxford University Press (via Perseus Project). Retrieved July 17, 2012.
- ↑ "Suda On Line: Ἐσκιμάλισεν". The Stoa Consortium. Archived from the original on September 24, 2015. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ Erasmus (1992). Adages III.iii.87. University of Toronto Press. p. 311. ISBN 978-0-8020-2831-0.
- ↑ Liddell, Henry George; Robert Scott (1940). "A Greek–English Lexicon: σιφνιάζω". Oxford University Press (via Perseus Project). Retrieved July 17, 2012.
- ↑ Henderson, Jeffrey (1975). The Maculate Muse: Obscene Language in Attic Comedy. Yale University Press. p. 213. ISBN 978-0-300-01786-1.
- ↑ "Suda On Line: Σιφνιάζειν". The Stoa Consortium. Archived from the original on September 24, 2015. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ Arrian. "Discourses of Epictetus III.2.i". Perseus Project. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ Persius. "Satires II.33" (به لاتین). Perseus Project. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ Erasmus (1992). Adages II.iv.68. University of Toronto Press. pp. 225–6. ISBN 978-0-8020-5954-3.
- ↑ Petronius. "Satyricon 131" (به لاتین). Perseus Project. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ Martial. "Epigrammata VI.70.5" (به لاتین). Perseus Project. Retrieved July 11, 2012.
- ↑ Martial. "Epigrammata II.28.1–2" (به لاتین). Perseus Project. Retrieved July 11, 2012.
- ↑ Williams, Craig Arthur (2010). Roman Homosexuality. Oxford University Press. p. 223. ISBN 978-0-19-538874-9.
- ↑ Achorn, Edward (2010). Fifty-nine in '84: Old Hoss Radbourn, Barehanded Baseball, and the Greatest Season a Pitcher Ever Had. Smithsonian Books. p. 24. ISBN 978-0-06-182586-6.
- ↑ Stu, Russell. "The Digit Affair". USS Pueblo Veteran's Association. Archived from the original on October 1, 2010. Retrieved September 30, 2010.
The finger became an integral part of our anti-propaganda campaign. Any time a camera appeared, so did the fingers.
- ↑ "Top aide put on spot over Trudeau's one-finger gesture". The Ottawa Citizen. August 25, 1982. p. 11. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ "One-finger salute crude to Ont. Film Review Bd". Toronto. February 7, 2009. Retrieved October 9, 2015.
- ↑ Hopper, Tristin (August 22, 2016). "A B.C. museum says it's preserved the railcar from which Pierre Trudeau gave the finger to protesters". نشنال پست. Retrieved February 20, 2021.
- ↑ "Bush's One-Fingered Victory Salute" (به انگلیسی). YouTube. March 24, 2006. Archived from the original on May 7, 2010. Retrieved 13 December 2019.
- ↑ Dolan, Laura; Flores, Rosa; McCaughan, Tim (September 11, 2013). "Weiner dodges sexting partner, flips the bird as he rides off". سیانان. Archived from the original on September 11, 2013. Retrieved September 11, 2013.
- ↑ Maroldt, Lorenz (13 September 2013). "Peer Steinbrück und die "Stinkefinger"-Pose. Sie können ihn mal". Der Tagesspiegel (به آلمانی). Retrieved 16 May 2018.
- ↑ Freeman, Roger A. (1990). Mighty Eighth War Diary. Motorbooks Intl. ISBN 978-0-87938-495-1.
- ↑ "The Ragged Irregular" (PDF). 91st Bombardment Group (H) Newsletter. April 1971. p. 3. Retrieved 1 August 2012.
Doug Gibson, Southern California area flight leader, is presented with two mementoes in recognition of his outstanding leadership-an engraved mug and a carved wooden replica of the famed 'Rigid Digit.'
- ↑ "Raising middle finger not obscene, judges say". The Miami News. Associated Press. December 28, 1976. p. 2A. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ "Leonard Backing Court Appeal On Middle Finger". The Hour. United Press International. January 8, 1977. p. 5. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ Mulligan, Hugh A. (January 30, 1978). "The Moving Finger Writes Legal History". The Evening Independent. p. 19-A. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ Reed Ward, Paula (March 14, 2006). "Middle finger salute leads to federal lawsuit". Pittsburgh Post-Gazette. p. B1. Retrieved July 17, 2012.
- ↑ "A fatal finger gesture". The Star. آوریل 17, 2010. Archived from the original on April 18, 2010. Retrieved July 9, 2012.
- ↑ "Dubai: Deportation for finger gesture man – News". Scotsman.com. January 9, 2011. Retrieved July 9, 2012.
- ↑ "Ricky Martin defends obscene gesture made at Bush". Daily News. 16 February 2007. Retrieved 11 May 2023 – via Google News.
- ↑ "Czech Republic in the EU in 2012". euractiv.com. Retrieved 28 January 2019.
- ↑ "Protests by Italy's middle class". Reuters. Retrieved January 9, 2021.
پیوند به بیرون

- Robbins, Ira P. (2008). "Digitus Impudicus: The Middle Finger and the Law" (pdf). UC Davis Law Review. 41. SSRN 982405.
- "Finger Gesture Guide". Simply Body Language. SteNet Services B.V.
- "Pluck Yew". Snopes.com. July 9, 2007.