امبرائر ئیامبی ۳۱۴ سوپر توکانو | |
---|---|
کاربری | هواگرد تهاجمی و ضدشورش |
کشور سازنده | برزیل |
تولیدکننده | امبرائر |
نخستین پرواز | ۲ ژوئن ۱۹۹۹ |
معرفیشده در | ۲۰۰۳ |
وضعیت | در حال تولید |
کاربر اصلی | نیروی هوایی برزیل نیروی هوایی کلمبیا قوای هوایی افغانستان نیروی هوایی شیلی نیروی هوایی اکوادور |
ساختهشده | ۲۰۰۳–اکنون |
تعداد ساختهشده | +۲۰۰ |
هزینه هر فروند | ۹–۱۴ میلیون دلار[۱] |
توسعهیافته از | امبرائر ئیامبی ۳۱۲ توکانو |
امبرائر ئیامبی ۳۱۴ سوپر توکانو (به پرتغالی: Embraer EMB 314 Super Tucano) معروف به ای-۲۹ (A-29) یا ایالاکس (AlX) یک هواپیمای ساختِ امبرائر در کشور برزیل است که در سال ۲۰۰۳ ساخته شد. نخستین استفادهکنندهٔ این هواپیما نیروی هوایی برزیل بودهاست. این هواپیما در ۲ ژوئن ۱۹۹۹ میلادی نخستین پرواز خود را انجام داد.
پیشینه عملیاتی
افغانستان
در سال ۲۰۱۱، سوپرتوکانو با پشتسر گذاشتن بیچکرفت تی-۶ تیکسان۲ قرارداد پشتیبانی هوایی سبُک ایالات متحده برای افغانستان را برنده شد.[۲] این قرارداد به ارزش ۴۲۷ میلیون دلار در سال ۲۰۱۲، پس از تجدیدنظر دولت افغانستان به درخواست بیچکرفت لغو شد[۳] و پیشنهاد سوپرتوکانو در طی مراحل خرید رد صلاحیت گردید، اما در سال ۲۰۱۳ مجدداً توافق با سوپرتوکانو از سر گرفته شد و نیروی هوایی افغانستان بیست فروند از این هواپیماهای سبک را خریداری کرد.[۴]
چهار فروند اول در ژانویه ۲۰۱۶ وارد فرودگاه بینالمللی حامد کرزی در کابل پایتخت افغانستان شدند، چهار فروند دیگر نیز قبل از پایان سال ۲۰۱۶ تحویل داده شد؛ تا پایان سال ۲۰۱۸ در مجموع ۲۰ فروند سوپر توکانو به نیروی هوایی افغانستان تحویل داده شد. ۳۰ خلبان سوپر توکانو ای-۲۹ آماده برای نبرد هوایی توسط اسکادران ۸۱ جنگنده ایالات متحده واقع در پایگاه نیروی هوایی مودی، جورجیا فارغالتحصیل شدند و برای نبرد در جنگ به افغانستان بازگشتند.
در سال ۲۰۱۷، نیروی هوایی افغانستان با استفاده از سوپر توکانو تقریباً ۲۰۰۰ عملیات هوایی، با میانگین ۴۰ پرواز در هفته انجام داد. در ماه اکتبر ۲۰۱۷، نیروی هوایی افغانستان با بیش از ۸۰ مأموریت نبرد در یک هفته، رکورد جهانی عملیات پروازی با سوپر توکانو را شکست.[۵] تا مارس ۲۰۱۸، نیروی هوایی افغانستان ۱۲ فروند سوپر توکانو ای-۲۹ دریافت کرد. در ۲۲ مارس ۲۰۱۸، نیروی هوایی افغانستان یک بمب جیبییو-۵۸، ۱۱۳٫۴ کیلوگرمی را از یک سوپر توکانو ای-۲۹ بالای هدف انداخت، این اولین باری است که ارتش افغانستان از سلاح هدایت لیزری علیه طالبان استفاده میکند.[۶]
اکوادور
ایالات متحده
برزیل
شیلی
استفادهکنندگان
- برزیل: ۶۶ فروند ای-۲۹، ۳۳ فروند ایامبی ۳۱۴
- افغانستان: ۶ فروند ای-۲۹، ۲۰ فروند ایامبی ۳۱۴
- کلمبیا: ۲۵ فروند ای-۲۹
- شیلی: ۱۸ فروند ای-۲۹
- اکوادور: ۱۸ فروند ای-۲۹
- اندونزی: ۱۶ فروند ای-۲۹
- آنگولا: ۱۴ فروند ای-۲۹
- نیجریه: ۱۲ فروند ای-۲۹
- جمهوری دومینیکن: ۸ فروند ای-۲۹
- لبنان: ۶ فروند ای-۲۹
- فیلیپین: ۶ فروند ای-۲۹
- مالی: ۶ فروند ای-۲۹
- موریتانی: ۶ فروند ای-۲۹
- ترکمنستان: ۵ فروند ای-۲۹
- غنا: ۵ فروند ای-۲۹
- ایالات متحده آمریکا: ۴ فروند ای-۲۹
- بورکینافاسو: ۳ فروند ای-۲۹
- هندوراس: ۲ فروند ای-۲۹
ویژگیهای ظاهری
دادهها از دادهها از نوع تجزیه و تحلیل: امبرائر سوپر توکانو (تمام مشخصات از ژانویه ۲۰۱۰– ۲۰۱۱ مگر اینکه خلاف آن مشخص شده باشد[۷])
ویژگیهای کلی
- خدمه: ۲ (خلبان به علاوه یک دانش آموز بهطور همزمان Mk 10 LCX در مارتین بیکر و صندلیهای پرتاب صفر و صفر)
- طول: ۱۱٫۳۸ متر (۳۷ فوت ۴ اینچ)
- پهنای بال: ۱۱٫۱۴ متر (۳۶ فوت ۷ اینچ)
- ارتفاع: ۳٫۹۷ متر (۱۳ فوت ۰ اینچ)
- مساحت بالها: ۱۹٫۴ متر مربع (۲۰۹ فوت مربع)
- ماهیواره: اصلی: ناکا ۶۳ای۴۱۵; نوع: ناکا ۶۳ای۲۱۲[۸]
- وزن خالی: ۳٬۲۰۰ کیلوگرم (۷٬۰۵۵ پوند)
- بیشترین وزن برخاست: ۵٬۴۰۰ کیلوگرم (۱۱٬۹۰۵ پوند)
- پیشرانه هواگرد: ۱ عدد موتور توربوپراپ پِرَت و ویتنی کانادا پیتی۶ای-۶۸سی، ۱٬۱۹۶ کیلووات (۱٬۶۰۴ اسب بخار)
- ملخها: ۵-bladed هارتزل
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۵۹۰ کیلومتر بر ساعت (۳۶۷ مایل بر ساعت؛ ۳۱۹ گره)
- سرعت کروز: ۵۲۰ کیلومتر بر ساعت (۳۲۳ مایل بر ساعت؛ ۲۸۱ گره)
- سرعت واماندگی: ۱۴۸ کیلومتر بر ساعت (۹۲ مایل بر ساعت؛ ۸۰ گره)
- بُرد: ۱٬۳۳۰ کیلومتر (۸۲۶ مایل؛ ۷۱۸ مایل دریایی)
- بُرد رزمی: ۵۵۰ کیلومتر (۳۴۲ مایل؛ ۲۹۷ مایل دریایی) (نوع هی-لو-هی، ۱٬۵۰۰ کیلوگرم (۳٬۳۰۷ پوند) ذخیره خارجی)[۹]
- برد معبر: ۲٬۸۵۵ کیلومتر (۱٬۷۷۴ مایل؛ ۱٬۵۴۲ مایل دریایی) [۱۰]
- مداومت پروازی: 8 hours 24 minutes[۱۰]
- حداكثر ارتفاع: ۱۰٬۶۶۸ متر (۳۵٬۰۰۰ فوت)
- حد شتاب جی: +۷ -۳٫۵
- نرخ صعود: ۱۶٫۴ متر بر ثانیه (۳٬۲۳۰ فوت بر دقیقه)
جنگافزار
- سلاحها [۱۱]
- داخلی: (۲×) مسلسل ۱۲٫۷ میلیمتری (۰٫۵۰ اینچ)، مسلسل ام۳پی افان ارستال با ۱٬۱۰۰ گلوله در دقیقه و مسلسل ام۳دبلیو یو.اس. اوردانس با ۲۵۰ گلوله در دقیقه، نصب شده در هر دو بال.
- پاد: ۱ توپ ام۲۰ای۱ نکستر ۲۰ میلیمتری (۰٫۷۹ اینچ) با ۶۵۰ گلوله در دقیقه زیر بدنه.
- پاد: ۱ مسلسل ام۳پی افان ارستال ۱۲٫۷ میلیمتری (۰٫۵۰ اینچ) زیر هر بال.
- پاد: حداکثر ۴ مینیگان ام۱۳۴ دیلون ایرو ۷٫۶۲ میلیمتری (۰٫۳۰ اینچ) با ۳٬۰۰۰ گلوله در دقیقه، نصب شده زیر هر بال.[۱۲]
- آویزگاههای حمل سلاح: ۵ (دو دانه زیر هر بال و یکی زیر بدنه) با ظرفیت ۱٬۵۵۰ کیلوگرم (۳٬۳۰۰ پوند)
- راکتها:
- موشکها:
- هوا-به-هوا:
- ایم-۹ سایدوایندر
- امایای-۱ای
- امایای-۱بی[۱۷]
- پایتون ۳
- پایتون ۴
- موشک هوابهسطح:
- ایجیام-۶۵ ماوریک[۱۳]
- راکتسان کیریت
- بمب چندمنظوره:
- تسلیحات آتشزا:
- بینک-۳۰۰
- بمب خوشهای:
- بیالجی-۲۵۲
- بمب هدایتشونده:
- افپیجی-۸۲[۱۹]
- اسامکیبی-۸۲[۲۰]
- جیبییو-۵۴[۲۱]
- جیبییو-۳۸[۲۱]
- جیبییو-۳۹[۲۱]
- پیووی ۲[۲۲]
- لیزارد - کیت راهنمای البیت سیستمز
- گریفین – کیت راهنمای صنایع هوافضای اسرائیل,
- هوا-به-هوا:
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Embraer espera vender até 40 Super Tucanos em 8 meses (به پرتغالی), Brazil: Terra, archived from the original on 23 April 2012, retrieved 19 December 2011.
- ↑ "A-29 Wins Air Force Bid Light Air Support". Sierra Nevada Corporation. 30 December 2011. Archived from the original on 24 June 2018. Retrieved 24 June 2018.
- ↑ Warwick, Graham (28 February 2012). "USAF Cancels Super Tucanos; Investigates". Aviation Week.[پیوند مرده]
- ↑ "Super Tucano beats out AT-6 for Afghan Light Air Support tender", Flight Global, archived from the original on 1 October 2015, retrieved 28 February 2013.
- ↑ "First of 20 A-29 Super Tucanos arrive in Afghanistan". 19 January 2016. Retrieved 27 February 2016.
{{cite web}}
:|archive-url=
requires|archive-date=
(help); Unknown parameter|archive-dظظate=
ignored (help) - ↑ "Afghan A-29 Drops First Laser-Guided Bomb on Taliban" بایگانیشده در ۲۹ مارس ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine Military.com, 27 March 2018
- ↑ Jackson, Paul, ed. (14 May 2010). Jane's All the World's Aircraft 2010–2011. Surrey: Jane's. p. 37. ISBN 978-0-7106-2916-6.
- ↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.
- ↑ "A-29 - Super Tucano". fab.mil (به پرتغالی). Rio de Janeiro. 3 December 2012. Archived from the original on 3 December 2012. Retrieved 25 August 2019.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ "Super Tucano" (PDF). EmbraerDefenseSystems.com. Embraer. Archived from [Spec_TUCANO_abril_09.pdf the original] (PDF) on 24 September 2015. Retrieved 25 August 2019.
{{cite web}}
: Check|url=
value (help) - ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ Norris, Guy."Tougher tucano." بایگانیشده در ۶ نوامبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine Flight Global, 26 March 2002. Retrieved 4 January 2012.
- ↑ "Dillon Aero developing new Minigun Pod". Shephard News. 1 June 2012. Archived from the original on 8 June 2012. Retrieved 28 October 2012.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ "Super Tucano – A29" (in Portuguese). بایگانیشده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine Brazilian Air Force. Retrieved: 10 December 2011.
- ↑ "Rocket SBAT-70 (similar MK-40)". ibq.com.br Retrieved: 20 December 2011.
- ↑ "Armas Guiadas" (in Portuguese). بایگانیشده در ۲ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine sistemasdearmas.com.br. Retrieved: 20 December 2011.
- ↑ "Super Tucano – Multi-role". بایگانیشده در ۱۷ فوریه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine Embraer Defense Systems. Retrieved: 21 December 2011.
- ↑ Wall (2012), p. 79
- ↑ "Greek Defense News, October 2008, p. 103". بایگانیشده در ۲۶ آوریل ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine dbdc.gr. Retrieved: 20 December 2011.
- ↑ "Embraer seeks sub-Saharan Africa air-security". IANS/EFE. 22 September 2012. Archived from the original on 3 April 2015. Retrieved 23 December 2012.
- ↑ Donald, David (21 February 2013). "Brazilian precision weapons". IHS Jane's. Archived from the original on 1 June 2013. Retrieved 15 May 2013.
- ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ "Caças leves da Embraer vão receber sistemas de armas da Boeing Defesa" (in Portuguese). بایگانیشده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine Estadao, 10 July 2012. Retrieved 10 July 2012.
- ↑ "Dubai 2011: Paveway WiPak-ing a punch by WiFi." بایگانیشده در ۵ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine arabianaerospace.aero. Retrieved: 24 December 2011.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Embraer EMB 314 Super Tucano». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱ اوت ۲۰۱۵.