ابلق (از زبان عربی به معنای پیسه[۱]) سبکی در معماری است که در آن ردیفهای سنگی متشکل از سنگهای تیره و روشن به سکل متناوب یا نوسانی استفاده میشوند.[۲][۳] سوابق تاریخی نشان میدهد که آغاز استفادهٔ این چنین از مصالح به جنوب سوریه بر میگردد. امروزه ابلق به عنوان نشانهای از معماری عربی به خصوص در تزئینات عربی-اسلامی در معماری شناخته میشود.[۴] اولین استفاده ثبت شده از واژه ابلق مربوط به تعمیرات مسجد اموی دمشق در ۱۱۰۹ است، اما این روش بسیار قبل از آن هم استفاده میشدهاست.[۵]
منابع
- ↑ Islamic Art and Architecture, p. 146
- ↑ Rabbat, Nasser O. "10- The Emergence of the Citadel as Royal Residence:". Aga Khan program for Islamic architecture. Massachusetts Institute of Technology School of Architecture. Retrieved January 28, 2012.
- ↑ Dictionary of Islamic Architecture, p. 1
- ↑ Vermeulen, Urbain; De Smet, D.; van Steenbergen, J. Egypt and Syria in the Fatimid, Ayyubid and Mamluk eras. Vol. 3. p. 288. Archived from the original on February 15, 2017. Retrieved January 28, 2012.
- ↑ "Architecture". Retrieved November 22, 2014.
کتابشناسی
- Allen, Terry (2008). Pisa and the Dome of the Rock (electronic publication) (2nd ed.). Occidental, California: Solipsist Press. ISBN 0-944940-08-0. Retrieved January 28, 2012.
- Petersen, Andrew (March 14, 2007). Dictionary of Islamic Architecture (Reprint ed.). Taylor & Francis. p. 2. ISBN 0-415-21332-0. Retrieved January 28, 2012.
- Walls, Archibald G. (December 31, 1990). Geometry and architecture in Islamic Jerusalem: a study of the Ashrafiyya. Scorpion Publishing Ltd. pp. 18, 40, 144. ISBN 978-0-905906-89-8. شابک ۰−۹۰۵۹۰۶−۸۹−۶. Retrieved January 28, 2012.
برای مطالعهٔ بیشتر
- Rabbat, Nasser O. (1995). "The citadel of Cairo: a new interpretation of royal Mamluk architecture". 14. E.J. Brill. ISBN 90-04-10124-1.
{{cite journal}}
: Cite journal requires|journal=
(help)