آپارنا رائو | |
---|---|
پرونده:Aparna Rao (anthropologist).jpg | |
زادهٔ | ۳ فوریهٔ ۱۹۵۰[۱] |
درگذشت | ۲۸ ژوئن ۲۰۰۵ (۵۵ سال) |
ملیت | آلمان |
شهروندی | آلمان[۲] |
همسر | مایکل کاسیمیر |
جوایز | Choice |
پسزمینههای علمی | |
تحصیلات | پیاچدی |
دانشگاه | دانشگاه استراسبورگ (M.A.) دانشگاه پاریس-سوربن (Ph.D.) |
عنوان پایاننامه | Les Sinté du Pays Rhénan. Essai d'une Monographie d'un Sous–groupe Tsigane (M.A.) Les Ghorbat d'Afghanistan. Aspects Économiques d'un Groupe Itinerant 'جتهای افغانستان'[note ۱] (Ph.D.)[۱] |
استاد راهنما | گزاویه دو پلانو[۱] |
کار علمی | |
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری | مردمشناسی |
زیرشاخهٔ | قومنگاری قومشناسی |
نهاد | رئیس مشترک پیشین، کمیسیون مردمان کوچنشین، اتحادیه بینالمللی علوم مردمشناسی و قومشناسی |
آپارنا رائو (انگلیسی: Aparna Rao; ۳ فوریهٔ ۱۹۵۰[۱] – ۲۸ ژوئن ۲۰۰۵) انسانشناس آلمانی بود که مطالعاتی دربارهٔ گروه اجتماعی در افغانستان، فرانسه و برخی مناطق هند انجام داد. پژوهشهای دکتری او بر جغرافیای انسانی، قومنگاری و اسلامشناسی متمرکز بود. رائو در دانشگاه کلن انسانشناسی تدریس کرد و مدتی به عنوان رئیس بخش قومنگاری در مؤسسه مطالعات جنوب آسیا در دانشگاه هایدلبرگ، آلمان فعالیت داشت.
پژوهشهای رائو بر عشایر کوچنشین و جوامع کشاورزی در افغانستان، فرانسه، جامو، کشمیر و غرب راجستان متمرکز بود. او تأثیر درگیری کشمیر بر محیط زیست و زندگی مردم را مورد بررسی قرار داد. اثر او در سال ۱۹۸۲ با عنوان غربَتهای افغانستان: جنبههای اقتصادی یک گروه کوچنشین جات به ترکیب قومی و اقتصاد محلی افغانستان پرداخت. کتاب وی با عنوان خودمختاری: چرخه زندگی، جنسیت و وضعیت در میان دامداران هیمالیا در سال ۱۹۹۹ جایزه چوِیس را دریافت کرد.
زندگی و تحصیلات اولیه
آپَرنا رائو در دهلی نو، هند در خانوادهای متولد شد که والدینش از دانشآموختگان دانشگاه آکسفورد و از فعالان سیاسی بودند.[۳] او در سال ۱۹۸۰ با مایکل جی. کازیمیر (*۱۹۴۲ در برلین)، قومنگاری که در سال ۲۰۲۰ به عنوان بازنشستگی افتخاری از مؤسسه انسانشناسی اجتماعی و فرهنگی دانشگاه کلن بازنشسته شد، ازدواج کرد.[۴][۵][۶]
رائو در دانشگاه استراسبورگ در رشتههای ادبیات فرانسه، زبانشناسی، انسانشناسی فرهنگی، انسانشناسی زیستی، جامعهشناسی و قومنگاری تحصیل کرد.[۴][۱] او در سال ۱۹۷۴ مدرک کارشناسی ارشد انسانشناسی خود را از دانشگاه استراسبورگ دریافت کرد و در سال ۱۹۸۰ دکترای خود را در رشته قومنگاری از دانشگاه پاریس-سوربن به پایان رساند.[۴][۱] رائو در طول تحصیلات دکتری خود بر جغرافیای انسانی، قومنگاری و اسلامشناسی تمرکز داشت. او به زبانهای بنگالی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، هندی، زبان فارسی، زبان رومانی و اردو سخن میگفت.[۱]
دوران دانشگاهی
رائو به عنوان دانشیار انسانشناسی در دانشگاه کلن تدریس میکرد.[۷] او در سال ۱۹۸۱ عضو جامعه آسیایی شد.[۸] از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵، رئیس دپارتمان قومنگاری در مؤسسه جنوب آسیا در دانشگاه هایدلبرگ آلمان بود.[۱][۹][۵] از ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۸، او به همراه مایکل کازیمیر به عنوان رئیس مشترک کمیسیون مردمان کوچنشین در اتحادیه بینالمللی علوم مردمشناسی و انسانشناسی خدمت کرد.[۵] او عضو هیئت مدیره انجمن مطالعات مردمان کولی بود.[۱۰] او همچنین سردبیر مجله نو-مَدیک پی-پِلز بود.[۹]
بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷، او به عنوان دانشمند مهمان در مؤسسه مطالعات توسعه در جیپور حضور داشت و بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴ نیز در مرکز مطالعات جوامع در حال توسعه در دهلی فعالیت کرد.[۱] پیش از درگذشتش در ژوئن ۲۰۰۵، قرار بود به عنوان مدیر تحقیقات در مدرسه عملی پژوهشهای عالی در پاریس مشغول به کار شود.[۵]
پژوهش
رائو تحقیقات میدانی دربارهٔ کشاورزی، دامداری و عشایر کوچنشین انجام داد.[۹] او در زمینه اقتصاد، قومیت، روابط جنسیتی و سازمان اجتماعی مردمان کوچنشین و دورهگرد در افغانستان، فرانسه و کشمیر پژوهش کرد.[۱۱] او شناخت، اقتصاد، محیطزیست و تغییرات اجتماعی را در میان گروههای اجتماعی راجستان و کشمیر مطالعه کرد.[۱۲]
طبق گفته جادویکا پستروژینسکا، او با استفاده از دانش بومی خود از یکی از زبانهای هندی، پدیدههایی را در زبانهای افغانستان کشف کرد که پیش از آن مشاهده نشده بودند.[۱۳] در افغانستان، رائو چهار طایفه جلالی، پیکراج، شادباز و وانگاوالا را شناسایی کرد که از نظر زبانشناختی و فرهنگی به مردم کولی نزدیک بودند. در سال ۲۰۰۴، جمعیت این چهار طایفه حدود ۷٬۰۰۰ نفر برآورد شد.[۱۴] بین سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۲، او تحقیقاتی دربارهٔ استقلال و هویت فرهنگی باکروالها انجام داد.[۱۵]
یادداشت
- ↑ The Ghorbat of Afghanistan. Economic Aspects of an Itinerant Group 'Jat'
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ Rössler, Martin; Röttger-Rössler, Birgitt (2008). "Aparna Rao, 1950–2005". Zeitschrift für Ethnologie (به آلمانی). Dietrich Reimer Verlag GmbH. ۱۳۳ (۱): ۳–۵. JSTOR 25843125.الگو:اشتراک لازم
- ↑ Guenther, Mathias (2007). Gächter, Othmar; Piepke, Joachim; Quack, Anton (eds.). "Current Issues and Future Directions in Hunter-Gatherer Studies". Anthropos. Nomos Verlagsgesellschaft mbH. 102 (2): 377. doi:10.5771/0257-9774-2007-2-371. JSTOR 40389730.
They occupy what the German anthropologist Aparna Rao dubs the "peripatetic niche" (1993: 503-509) - and Alan Barnard (1993: 35) refers to as the san in any city.
(نیازمند ثبتنام) - ↑ Bollig، Michael (۲۰۰۹). «Obituary for Aparna Rao (1950–2005)». Nomadic Peoples. White Horse Press. ۱۳ (۱): ۲. doi:10.3167/np.2009.130101. جیاستور ۴۳۱۲۴۱۴۲.
Aparna was born on 3 February 1950 in New Delhi as the third child of a historian and an Anglicist. Both her parents had studied at Oxford and both had been engaged in the political struggles of India during their time. Through her parents, Aparna was confronted with the grave socioeconomic problems of India and became acquainted with the role of academia in societal struggles. Although belonging to an elite family, social conscience and personal responsibility were core motivations for her later academic engagements.
از پارامتر ناشناخته|ویرایشگر-نام=
صرفنظر شد (کمک); از پارامتر ناشناخته|ویرایشگر-نام خانوادگی=
صرفنظر شد (کمک)الگو:ثبت نام لازم - ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Bollig، Michael (۲۰۰۹). «Obituary for Aparna Rao (1950–2005)». Nomadic Peoples. White Horse Press. ۱۳ (۱): ۱–۴. doi:10.3167/np.2009.130101. جیاستور ۴۳۱۲۴۱۴۲. از پارامتر ناشناخته
|ویرایشگر-نام=
صرفنظر شد (کمک); از پارامتر ناشناخته|ویرایشگر-نام خانوادگی=
صرفنظر شد (کمک)الگو:ثبت نام لازم - ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ Brower, Barbara; Johnston, Barbara Rose, eds. (2007). "Contributors". Disappearing Peoples? Indigenous Groups and Ethnic Minorities in South and Central Asia (illustrated ed.). Left Coast Press. pp. 273–275. ISBN 978-1-59874-121-6.
- ↑ «Prof. Dr. Michael J. Casimir | Faculty of Humanities, Department of Social and Cultural Anthropology, University of Cologne». University of Cologne. دریافتشده در ۱۷ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ Ahmad, Imtiaz; Reifeld, Helmut, eds. (2017). "Contributors". Lived Islam in South Asia: Adaptation, Accommodation and Conflict. روتلج. ISBN 978-1-351-38432-2.
APARNA RAO (1950-2005)
The Late Associate Professor of Anthropology at the University of Cologne, Germany - ↑ Société Asiatique; Centre national de la recherche scientifique (1981). "Changements Survenus Dans La Liste Des Membres De La Société Asiatique" [Changes in the List of Members of the Asian Society]. Journal Asiatique (به فرانسوی). Paris, France: Société Asiatique. 269: 539–540.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ "Bulletin of the International Committee on Urgent Anthropological and Ethnological Research", International Committee on Urgent Anthropological and Ethnological Research, Vienna, Austria: Committee's Secretariat, no. 41, p. 80, 2001, OCLC 2447750,
Aparna Rao has taught anthropology at the University of Cologne and acted as Head of Department, Ethnology, at the South Asia Institute, University of Heidelberg. She was cochairperson of the Commission on Nomadic Peoples of the International Union of Ethnological and Anthropological Sciences and is chief editor of the journal Nomadic Peoples. She has spent several years doing field research among peripatetic pastoral and farming communities.
- ↑ Berland, Joseph C.; Rao, Aparna, eds. (2004). "About the Contributors". Customary Strangers: New Perspectives on Peripatetic Peoples in the Middle East, Africa, and Asia. گروه انتشاراتی گرینوود. p. 341. ISBN 978-0-89789-771-6.
- ↑ Madan, Triloki Nath, ed. (1995). Muslim Communities of South Asia: Culture, Society, and Power (3, illustrated, revised ed.). Manohar. p. 525. ISBN 978-8173040900.
- ↑ International Union of Anthropological and Ethnological Sciences. Commission on Urgent Anthropological Research. (2002), "Answers to the QUESTIONNAIRES according to the research areas", Newsletter, Issue 15, Vienna, Austria: E. Stiglmayr, p. 22, OCLC 13178939
- ↑ Pstrusińska, Jadwiga (2014). "Polish Research on The Secret Languages of Afghanistan". Secret Languages of Afghanistan and Their Speakers. Cambridge Scholars Publishing. pp. 31–32. ISBN 978-1-4438-6441-1.
- ↑ Kenrick, Donald (2004). "Gypsies in India, Central Asia and the Middle East". Gypsies: From the Ganges to the Thames (illustrated ed.). University of Hertfordshire Press. pp. 80–81. ISBN 978-1-902806-23-5.
- ↑ Antweiler, Christoph (2000). "Reviews: APARNA RAO, Autonomy: Life Cycle, Gender and Status among Himalayan Pastoralists". International Quarterly for Asian Studies. Freiburg im Breisgau, Germany: Arnold Bergstrasser Institute. 31 (1–2): 149–150.