دودمان آفریغیان | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
۳۰۵–۹۹۵ | |||||||
![]() نقشهٔ حکومت دودمان آفریغیان (رنگ سبز) | |||||||
پایتخت | کاث | ||||||
زبان(های) رایج | زبان خوارزمی، زبان پارسی میانه | ||||||
دین(ها) | مزدیسنا، ۹ قرن پیش از اسلام | ||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||
خوارزمشاه | |||||||
• ۳۰۵–??? | آفریغ (قبل) | ||||||
• ۹۶۷–۹۹۵ | ابوعبدالله محمد (قبل) | ||||||
دوره تاریخی | قرون وسطی | ||||||
• بنیانگذاری | ۳۰۵ | ||||||
• آل مأمون | ۹۹۵ | ||||||
|
آفریغیان (نامهای دیگر: آل آفریغ، آفریغیان کاث) دودمانی کهن از پادشاهان بومی و ایرانی[۱][۲][۳] خوارزم بودند که از ۳۰۵م تا ۹۹۵م (۳۸۶–۳۸۵ق) در آن دیار فرمانروایی میکردند. مرکز فرمانروایی آنها شهر کاث در خاور آمودریا بود. آنان تبار خود را به کیخسرو میرساندند.
پادشاهان
پس از آفریغ، سردودمان آفریغیان، تا پایان دوره فرمانروایی آنان بر خوارزم، بیست و پنج شاه دیگر از این دودمان بر خوارزم فرمانروایی کردند:[۱]

- آفریغ
- بغذه
- Biwarsar اول
- Kawi
- Biwarsar دوم
- سخسک
- اسکجموک یکم
- ازکاجوار یکم
- سخر اول
- شاوش
- خامکری
- بوزکار
- ارثموخ
- سخر دوم
- شیری
- ازکاجوار دوم
- خسرو
- اسکجموک دوم
- شاوشفرن
- برکسیاثه
- عبدالله بن برکسیاثه
- منصور بن عبدالله
- عراق بن منصور
- محمد بن عراق
- ابو سعید احمد بن محمد
- ابو عبدالله محمد بن احمد
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Bosworth, C. E. "ĀL-E AFRĪḠ". Encyclopædia Iranica. Columbia University. Retrieved 17 January 2013.
- ↑ C.E. Bosworth, "The Ghaznavids" in History of Civilization: Central Asia in History of Civilizations of Central Asia, Volume IV: The Age of Achievement : A.D. 750 to the End of the Fifteenth Century : Part One : The Historical Social and Economic Setting/edited by M.S. Asimov and C.E. Bosworth. Delhi, Motilal Banarsidass, 1999, 485 pages. (Vol. IV, Pt. I). شابک ۸۱−۲۰۸−۱۵۹۵−۵. Excerpt from page 101: "The ancient Iranian kingdom of Khwarazm had been ruled until 995 by the old established line of Afrighids of Kath, but control subsequently passed to the new line of Khwarazm Shahs, the Ma'munids of Gurganj"
- ↑ Clifford Edmund Bosworth, The New Islamic Dynasties: A Chronological and Genealogical Manual, Columbia University, 1996.
- انوشه، حسن (به سرپرستی) (۱۳۸۰)، دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در آسیای میانه، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شابک ۹۶۴-۴۲۲-۴۱۷-۵
- C. E.Bosworth. "ĀL-E AFRĪḠ". دانشنامه ایرانیکا (به انگلیسی). Retrieved 17 January 2013.