این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
زندهخواری یا در زبان مردمی خامگیاهخواری، پایهایترین اساس خوراک و درستترین[نیازمند منبع] رژیم خوراکی انسان است که در آن تنها از خوراکیهای زنده و طبیعی مانند: میوهها، سبزیجات، غلات، مغزیجات (گردو، بادام و …) اصطلاحاً (خام) و تازه استفاده میشوند و خوراکیهای پخته شده، فرآوری شده و ترشیجات تخمیر یافته ممنوع میباشند. یادآوری میشود که خوراک زنده آن خوراکی است که در محیط زیست و به شکل طبیعی نمو کردهاست و اندک زمانی از برداشت آن گذشته باشد. (دمای بیش از ۴۷ درجه سانتیگراد مواد خوراکی موجود در مواد خوراکی طبیعی را از بین خواهد برد)[۱]
دلیل
فلسفه این رژیم غذایی آن است که مواد غذایی طبیعی کامل هستند و فقط میتوان از نظر فیزیکی آنها را به اشکال گوناگون مانند: انواع سالادها، معجونها، شیرینیها و غیره با هم ترکیب نمود و به هیچ عنوان نباید از نظر شیمیایی تغییری در آنها ایجاد گردد؛ زیرا این تغییرات شیمیایی که بر اساس تاریخ اختراع آتش و پیدایش پخت و پز در مواد خوراکی طبیعی به وسیله انسان به وجود آمدهاست ، توسط سلولهای هوشمند بدن به عنوان سوخت سلولی پذیرفته نخواهند شد و در اثر استفاده از مواد پخته شده بیماریهای گوناگون پدیدار میگردند.[۱]
گُسَست از گیاهخواری
- گیاهخواری فلسفهای است که رابطه مستقیمی با اندیشه هندوئیسم و حفاظت از حیوانات دارد؛ در صورتیکه زندهخواری اصل و اساس تغذیه انسان است و رابطه مستقیمی با سلامتی، کیفیت زندگی و طول عمر آن دارد.
- مهمترین تشابُه گیاهخواران و زنده خواران در استفاده نکردن از گوشت حیوانات میباشد.
- مهمترین تفاوت زنده خواران از گیاهخواران نیز در استفاده نکردن از آتش برای تهیه غذا میباشد.
- زندهخواران این دو دسته غذاها را بر اساس فلسفه ای که دارند مصرف نمیکنند : ۱_ پُختنیها ( هر چیزی که پُخته و کُشته شود) ۲_حیوانیها (گوشت ، شیر و لبنیات و تخم موجودات تخمگذار و هر آنچه به حیوانات مربوط است)[۱]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «دانلود کتاب خام خواری آوانسیان | کتاب و کتابچه». وگان آکادمی. ۲۰۱۹-۱۱-۱۴. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۱۰.
- در آوانسیان، آرشاویر (۱۳۵۵). زنده خواری فلسفه تغذیه و تندرستی.