گیرنده ۱ پپتید وازواکتیو رودهای | |
---|---|
شناساگرها | |
نماد | VIPR1 |
نمادهای دیگر | RDC1, HVR1, VAPC1 |
آنتره | 7433 |
HUGO | 12694 |
میراث مندلی در انسان | 192321 |
RefSeq | NM_004624 |
یونیپروت | P32241 |
اطلاعات دیگر | |
جایگاه | Chr. 3 p22 |
گیرنده ۲ پپتید وازواکتیو رودهای | |
---|---|
شناساگرها | |
نماد | VIPR2 |
نمادهای دیگر | VPAC2 |
آنتره | 7434 |
HUGO | 12695 |
میراث مندلی در انسان | 601970 |
RefSeq | NM_003382 |
یونیپروت | P41587 |
اطلاعات دیگر | |
جایگاه | Chr. 7 q36.3 |
گیرندهٔ پُلیپپتید فعالکننده آدنیلات سیکلاز هیپوفیز نوع ۱ | |
---|---|
شناساگرها | |
نماد | ADCYAP1R1 |
نمادهای دیگر | PACAPR |
آنتره | 117 |
HUGO | 242 |
میراث مندلی در انسان | 102981 |
RefSeq | NM_001118 |
یونیپروت | P41586 |
اطلاعات دیگر | |
جایگاه | Chr. 7 p14 |
گیرنده پپتید وازواکتیو رودهای (انگلیسی: Vasoactive intestinal peptide receptor) گیرندهای است برای پپتید وازواکتیو رودهای که دو گونهٔ مختلف دارد VPAC1 و VPAC2.[۱][۲] این گیرنده تا حدودی نیز به پپتید فعالکننده آدنیلات سیکلاز هیپوفیز اتصال مییابد. هر دو گیرندهٔ فوق عضوی از ۷ گیرنده جفتشونده با پروتئین جی در غشاء سلول هستند.
VPAC1 در دستگاه عصبی مرکزی، کبد، ریه، روده باریک و لنفوسیتهای تی یافت میشود.
VPAC2 در دستگاه عصبی مرکزی، لوزالمعده، ماهیچههای اسکلتی، قلب، کلیه، بافت چربی، بیضه و معده وجود دارد.
منابع
- ↑ Laburthe M, Couvineau A, Marie JC (2002). "VPAC receptors for VIP and PACAP". Recept. Channels. 8 (3–4): 137–53. doi:10.1080/10606820213680. PMID 12529932.
- ↑ Laburthe M, Couvineau A (2002). "Molecular pharmacology and structure of VPAC Receptors for VIP and PACAP". Regul. Pept. 108 (2–3): 165–73. doi:10.1016/S0167-0115(02)00099-X. PMID 12220741.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Vasoactive intestinal peptide receptor». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
- Receptors, Vasoactive Intestinal Peptide در سرعنوانهای موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا