گرنوت ویندفور | |
---|---|
زادهٔ | ۲ اوت ۱۹۳۸ (۸۶ سال) اِسِن، آلمان |
پسزمینههای علمی | |
دانشگاه | دانشگاه هامبورگ (دکتری) |
کار علمی | |
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری | مطالعات خاورمیانه |
زیرشاخهٔ | |
نهاد | دانشگاه میشیگان |
گِرنوت لودویگ ویندفور (به آلمانی: Gernot Ludwig Windfuhr) زادهٔ ۲ اوت ۱۹۳۸ در اِسِن آلمان، استاد بازنشستهٔ دانشکدهٔ مطالعات خاور نزدیک دانشگاه میشیگان است. او دانشآموختهٔ زبانشناسی از دانشگاه کلن (۱۹۶۲)، ایرانشناسی و پارسیشناسی از دانشگاه تهران (۱۹۶۱)، و ایرانشناسی، اسلامشناسی و زبانشناسی از دانشگاه هامبورگ (۱۹۶۵) است و دکترایش را در رشتهٔ ایرانشناسی در سال ۱۹۶۵ از دانشگاه هامبورگ دریافت کرد.
شغل دانشگاهی
او شغل دانشگاهیاش را با سمینار «زبانشناسی عمومی و هندواروپایی» در دانشگاه کیل آغاز کرد. به دنبال دعوت دانشکدهٔ مطالعات خاور نزدیک دانشگاه میشیگان از او بهعنوان استاد مدعو، بعد از یک سال، عضویت در دانشکده را به منظور تمرکز و تحقیق و تدریس ایرانشناسی پذیرفت. ازاینرو، زمینهٔ تدریس وی زبانشناسی، ادبیات و دین ایرانیان باستان، میانه و نو، و نمادین (سمبولیک) و رابطهٔ میان فرهنگها و زبانهای آسیای مرکزی و خاور نزدیک است.
- دانشگاه کیل، گروه عمومی و زبانشناسی تطبیقی
- مدیر کسب و کار رسمی بهعنوان دستیار علمی، ۱۹۶۴–۱۹۶۶
- معاون علمی، ۱۹۶۵–۱۹۶۶
- دانشکدهٔ مطالعات خاور نزدیک دانشگاه میشیگان
- ۱۹۶۶–۱۹۶۷، استادیار مدعو
- ۱۹۶۷–۱۹۶۹، استادیار
- ۱۹۶۹–۱۹۷۳، دانشیار
- ۱۹۷۳–۲۰۰۹، استاد
- ۱۹۷۷–۱۹۸۷، ریاست
- ژوئیهٔ ۲۰۰۹، استاد بازنشسته
عضویت در هیئت ویراستاری
- ویراستار مشاور در زبانشناسی دانشنامهٔ ایرانیکا
- ویراستار مشاور در ژورنال بینالمللی مطالعات ایران باستانِ نامهٔ ایران باستان، دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در فولرتون و دانشگاه تهران
- ویراستار مشاور در ژورنال ایرانیان مطالعات زبانشناسی کاربردی، ایران، تهران
- عضو هیئت مشاوران در مجله آلمانیزبان برای مطالعات ایرانشناسی (Deutschsprachige Zeitschrift für iranistische Studien)، ایران، دانشگاه اصفهان