خورشت قورمهسبزی | |
گونه | خورش |
---|---|
بخش | ناهار، شام |
خاستگاه | ![]() |
خوراک ملی وابسته | ایران |
دمای سرو | گرم |
مواد اصلی | لوبیا قرمز، گوشت قرمز، تره، جعفری، شنبلیله، گشنیز، لیمو امانی |
قرمهسبزی، سبزی خورشت یا خورشت سبزی از خورشت های ایرانی است که معمولاً با چلو خورده میشود. این غذا یکی از غذاهای بسیار محبوب در میان ایرانیان است.
اصالت
قرمه به تعبیر دهخدا نوعی خورش مرکب از گوشت خرد شده، سبزی و لوبیا است.[۱] قرمهسبزی در سراسر ایران گسترش یافته و با توجه به ذائقه ی مردم هر منطقه، تفاوت هایی در پخت آن وجود دارد.
روش پخت
برای جا افتادن خورش قرمهسبزی زمان بسیاری نیاز است. این خورش با سبزی قرمه سبزی که شامل تره، جعفری، شنبلیله و گشنیز، اسفناج یا برگ چغندر است و لوبیا که بسته به ذائقه می تواند چشم بلبلی، لوبیا قرمز یا لوبیا چیتی باشد و گوشت قرمز پخته میشود. مزهٔ ترش قرمهسبزی از لیمو امانی است که پیش از افزودن به خورش، با قرار دادن در آب جوش، تلخی آن را میگیرند.
بزرگداشت
روز بزرگداشت قرمه سبزی برابر با اولین شنبه ی ماه آذر است. در این روز ایرانیان، این غذای ۵ هزار ساله را در صفحات مجازی به اشتراک می گذارند و غذای مخصوص رستوران ها می شود.[۲]
قرمهسبزی نخستین غذای ایرانی است که توسط یاسمین مقبلی در فضا پخته شد.[۳]
اهمیت فرهنگی
قرمهسبزی، یکی از خورش های محبوب و سنتی ایران، در مجامع بینالمللی نیز مورد توجه قرار گرفته است. بهعنوان مثال، وبسایت TasteAtlas، که به معرفی و رتبهبندی غذاهای محلی جهان میپردازد، در سال ۲۰۲۲ میلادی قرمهسبزی را در رتبه هشتم از ده غذای برتر جهان قرار داده است.[۴]
دیاسپورای ایرانی بهطور سنتی دو روز پس از روز شکرگزاری، با پخت قرمه سبزی، این غذای سنتی را گرامی می دارند.[۵]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «معنی "قرمه" در "لغتنامهٔ دهخدا"». لغتنامه دهخدا. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۶-۲۹.
- ↑ «تاریخچه ۵ هزارساله قرمه سبزی». ilna.ir. ۸ آذر ۱۳۹۴. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۷.
- ↑ «قرمهسبزی ایرانی به فضا رفت». euronews. ۲۰۲۴-۰۲-۱۲. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۲-۱۳.
- ↑ Shiffer, Emily (20 January 2021). "12 People on the Meaningful Food Traditions Passed Down in Their Families". SELF (به انگلیسی). Retrieved 2021-01-22.
- ↑ KUMS. "Ghorme Sabzi". KUMS (به انگلیسی). Retrieved 2021-01-22.
- کنعانی، علی کنعانی و علیاکبری، مهین. هنر آشپزی بهارک. تهران: هدیه، ۱۳۶۲.
- نجاتی، فروغ. هنر آشپزی ایرانی. تهران: خشایار، ۱۳۷۴.
- هفتهنامهٔ سلامت، شمارهٔ ۲۵۶.

