بخشی از مجموعه مقالههای |
انسانشناسی دین |
---|
![]() |
انسانشناسی فرهنگی و اجتماعی |
اسطوره و مناسک (انگلیسی: Myth and ritual) اسطوره و آیین دو مؤلفه اصلی عمل دینی هستند. اگرچه اسطوره و آیین معمولاً به عنوان بخشی از دین با هم متحد می شوند، اما رابطه دقیق بین آنها محل اختلاف بین دانشمندان بوده است. یکی از رویکردهای این مسئله «نظریه اسطوره و آیین، یا اسطوره-آیینگرایانه» است، که بهویژه توسط به اصطلاح آیینگرایان کمبریج مطرح میشود، که معتقد است «اسطوره به خودی خود نمیماند، بلکه به مناسک آن گره میخورد.»[۱] این نظریه هنوز مورد مناقشه است. اکنون بسیاری از محققان معتقدند که اسطوره و آیین پارادایم های مشترکی دارند، اما نه اینکه یکی از دیگری ایجاد شده است.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Myth and ritual». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۷ اوت ۲۰۲۳.
- Burkert, W. (1979). Structure and history in Greek mythology and ritual. Sather classical lectures, v. 47. Berkeley: University of California Press
- Eliade, Mircea:
- Myth and Reality. Trans. Willard R. Trask. New York: Harper & Row, 1963.
- Myths, Dreams and Mysteries. Trans. Philip Mairet. New York: Harper & Row, 1967.
- Frazer, James G. The Golden Bough. New York: Macmillan, 1922.
- Meletinsky, Eleazar Moiseevich The Poetics of Myth (Translated by Guy Lanoue and Alexandre Sadetsky, foreword by Guy Lanoue) 2000 Routledge شابک ۰−۴۱۵−۹۲۸۹۸−۲
- Sebeok, Thomas A. (Editor). Myth: A Symposium. Bloomington: Indiana University Press, 1958.
- Segal, Robert A. Myth: A Very Short Introduction. Oxford: Oxford UP, 2004.
- Smith, William Robertson. Lectures on the Religion of the Semites. First Series, 1st edition. Edinburgh: Black, 1889. Lecture 1.