
آسایشگاه (به انگلیسی: Nursing home) مکانی است که برای اقامت کوتاه مدت یا بلند مدت افرادی که نیاز به مراقبت دارند طراحی شدهاند.[۱] آسایشگاهها معمولاً دارای پرستار، پزشک و امکانات بهداشتی و پزشکی هستند.[۲]
آسایشگاه سالمندان
این گونه آسایشگاهها که به تاجیکی بیصاحب خانه میگویند برای سکونت افراد سالخورده طراحی شدهاند. بسته به میزان توانایی مالی، پیرمردان و پیرزنان میتوانند در خوابگاههای گروهی، اتاقهای چند نفره یا اتاقها و سوئیتهای اختصاصی زندگی کنند. معمولاً فعالیتهای گروهی و تفریحی برای ساکنان آسایشگاهها در نظر گرفته میشود. به این آسایشگاهها، خانه سالمندان نیز گفته میشود.
آسایشگاه معلولان جسمی
مکانی است برای نگهداری معلولینی که دارای مشکلات حرکتی هستند.
آسایشگاه معلولان ذهنی
مکانی است برای نگهداری معلولینی که دارای مشکلات ذهنی هستند.
حقوق افراد ساکن آسایشگاه سالمندان
ساکنان آسایشگاه سالمندان از حقوقی برخوردارند که اطلاع از این حقوق به هنگام پذیرش و نقل مکان به آسایشگاه ضروری میباشد.
آسایشگاه روانی
افراد دارای بیماریهای روانی در اینگونه مراکز نگهداری میشوند.
جستارهای وابسته
- فهرست اماکن اقامتی
- مسافرخانه
- مهمانسرا
- شبانهروزی
- بیمارستان
- بیمارستان روانی
- آسایشگاه معلولان و سالمندان کهریزک
پانویس
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Nursing home». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۷ مهٔ ۲۰۲۱.
منابع
- ↑ "Types of Care Facilities". Care givers library. Archived from the original on 11 February 2020. Retrieved 17 May 2021.
- ↑ old people's home in the Cambridge Advanced Learner's Dictionary